Το παράλιο τμήμα της Λεμεσού στην περιοχή Γερμασόγειας, που από τη δεκαετία του 1980 αναδείχθηκε ως ο κατεξοχήν τουριστικός προορισμός της πόλης, το 1960 ήταν απλώς μία ερημική εξοχή. Τότε ήταν που ο Θεοφύλακτος Μαυρομμάτης οραματίστηκε τη δημιουργία ενός παραθαλάσσιου θερέτρου, γνωστό μέχρι σήμερα ως ξενοδοχείο Miramare.
Η ανακοίνωση των εγκαινίων στον Τύπο της εποχής. Το έργο υλοποιήθηκε από την «Πλαζ Λτδ» και κόστισε το σημαντικό ποσό των 150 χιλιάδων λιρών.
Έτσι, το 1963 άνοιξε τις πόρτες του το πρώτο ξενοδοχείο της Λεμεσού που απολάμβανε άπλετη θέα στη θάλασσα, αλλά και τη δροσιά του κοντινού άλσους ευκαλύπτων, γνωστού ως Δασούδι. Μάλιστα, μέσα στα επόμενα χρόνια, ο Θεοφύλακτος Μαυρομμάτης ήταν από αυτούς που πρωτοστάτησαν στη διάσωση του άλσους που απολαμβάνουμε μέχρι σήμερα.
Απόσπασμα από την επιστολή του Θ. Μαυρομμάτη στο Υπ. Εσωτερικών για τη διάσωση του άλσους. (Επιστολή από το αρχείο Άθου Τυλληρή)
Το ξενοδοχείο ξεχώρισε ως ένας προορισμός χαλάρωσης και αναψυχής, καθώς φιλοξενούσε ντόπιες ορχήστρες, ιδιαίτερα αγαπητές στον κόσμο. Μέχρι και τη δεκαετία του ‘70, πέρα από άλλα 2 κέντρα αναψυχής, στην περιοχή δεν υπήρχαν άλλες επιλογές. Πολύ σύντομα έγινε ο χώρος που συνδέθηκε με τις αναμνήσεις ντόπιων και ξένων από πάρτι, κοσμικές δεξιώσεις, καρναβαλίστικα γλέντια, διακοπές και διασκέδαση.
Αλλάζοντας αρκετούς ιδιοκτήτες και διαχειριστές από τότε, το ξενοδοχείο συνεχίζει να λειτουργεί μέχρι και σήμερα. Μάλιστα, διατηρεί μερικά εκλεκτά έργα τέχνης στις αίθουσές του, δημιουργίες του πρωτοεμφανιζόμενου το 1960 καλλιτέχνη, Χριστόφορου Σάββα.
* ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Τα αφιερώματα του Project «Ιστορία της Λεμεσού» παρουσιάζουν υλικό που έχει προκύψει από τις μέχρι στιγμής ιστορικές έρευνες. Τυχόν νέα δεδομένα, ενσωματώνονται στα αφιερώματα αφού επιβεβαιωθούν.