Ο χειμώνας της Λεμεσού είναι γενικά ήπιος, όμως οι μέρες εκείνες που οι καταιγίδες και η φουρτούνα χτυπούν την ακτογραμμή της πόλης, είναι εξίσου γοητευτικές και ιδιαίτερες με τις ημέρες της απόλυτης γαλήνης.
Μπορεί η θάλασσα να αφρίζει ακατάπαυστα, μπορεί τα κύματα να φτάνουν μέχρι το σημείο στο οποίο έχεις συνηθίσει να κάνεις τη βόλτα σου, όμως η αίσθηση που δημιουργεί αυτή η θέα, με την ένταση, την αγριάδα και τη βοή της θαλασσοταραχής, έχει τη δική της μαγεία.
Στην περιοχή του Αγίου Τύχωνα, στα παράλια της Αρχαίας Αμαθούντας, ο παραθαλάσσιος πεζόδρομος απέχει ελάχιστα από το σημείο όπου σκάει το κύμα. Όταν, λοιπόν, ο καιρός είναι καλός και η θάλασσα ήρεμη σαν «λάδι» μπορείς να νιώσεις τη γαλήνη της στο σημείο εκείνο. Αν, όμως, την πετύχεις σε μέρα με καταιγίδα, ο παλμός και το μένος των κυμάτων σου μεταδίδουν ένα αίσθημα μοναδικό, που σε γεμίζει δέος.