Το θολωτό κτίριο με τη μοντέρνα αρχιτεκτονική είναι χωρίς αμφιβολία μια από τις πιο εντυπωσιακές κατασκευές του 20ου αιώνα στην πόλη της Λεμεσού. Το κτίριο αυτό, που κατασκευάστηκε για να εξυπηρετήσει τις ανάγκες του εμπορίου χαρουπιών και της Συνεργατικής Εταιρείας που ασχολούνταν με αυτό, βρίσκεται στο καρνάγιο, μια από τις πιο ανεξερεύνητες περιοχές της πόλης.
Το κτίριο κατασκευάστηκε για να φιλοξενήσει τους σωρούς από χαρούπια, τα οποία ήταν από τα κυριότερα εμπορεύσιμα είδη της Κύπρου γενικότερα και της Λεμεσού ειδικότερα. Καθώς τα χαρούπια δημιουργούσαν λόφο στο σημείο συσσώρευσής τους, θεωρήθηκε σκόπιμο η αποθήκη να ακολουθεί σχήμα αντίστοιχο με του λόφου αυτού. Ο πύργος στη νότια πλευρά του κτιρίου είχε στη βάση του ένα πηγάδι, όπου ξεφορτώνονταν τα χαρούπια. Ένας ανυψωτήρας, παράλληλος με τις σκάλες υπηρεσίας, μετέφερε τα χαρούπια στην οροφή του κτιρίου, όπου κατέληγαν σε έναν οριζόντιο ιμάντα, που διέτρεχε το συνολικό μήκος του κτιρίου (εκεί όπου βρίσκονται και τα παράθυρα). Ο χειριστής του ιμάντα μεταφοράς, με τη χρήση ενός μοχλού, άφηνε τα χαρούπια να πέσουν από εκεί.
Όσο άγνωστη είναι για τον πολύ κόσμο η περιοχή του καρνάγιου, άλλο τόσο άγνωστο είναι και το συγκεκριμένο κτίριο, το οποίο κατασκευάστηκε στις αρχές της δεκαετίας του 1960. Η αποθήκη χτίστηκε με προκατασκευασμένες αψίδες, ως βασικό σκελετό, γύρω από τον οποίο έχουν χρησιμοποιηθεί προκατασκευασμένες πλάκες. Το μοναδικό στο είδος του κτίριο ανέλαβαν οι Φοίβος Πολυδωρίδης και Ανδρέας Παπαδόπουλος, ακολουθώντας εντελώς μη αναμενόμενες για την Κύπρο αρχιτεκτονικές γραμμές, αλλά και μεθόδους κατασκευής.
Το αποτέλεσμα θυμίζει κτίρια του διεθνούς φήμης αρχιτέκτονα, Oscar Niemayer, ο οποίος συνήθιζε τις έντονες καμπύλες και τους θόλους στις δημιουργίες του, έχοντας αφήσει το στίγμα του στην Μπραζίλια, πρωτεύουσα της Βραζιλίας.
* ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Τα αφιερώματα του Project «Ιστορία της Λεμεσού» παρουσιάζουν υλικό που έχει προκύψει από τις μέχρι στιγμής ιστορικές έρευνες. Τυχόν νέα δεδομένα, ενσωματώνονται στα αφιερώματα αφού επιβεβαιωθούν.