22648

Μονή Αγίου Νικόλαου των Γάτων (Ακρωτήρι)

06/12/2018
* ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Όλα τα αφιερώματα του All About Limassol (ως ο Επίσημος Οδηγός της Λεμεσού) αποσκοπούν ΜΟΝΟ στο να αναδείξουν τα διαφορετικά πλεονεκτήματα αυτής της υπέροχης πόλης, με σκοπό να γνωρίζουν όλοι τις μοναδικές Εμπειρίες που προσφέρονται. Σε καμία περίπτωση δεν έχουν διαφημιστικό ή αξιολογικό χαρακτήρα και δεν εξυπηρετούν συμφέροντα Εταιρειών, Δήμων, Οργανισμών ή Ιδιωτών.

Νοτιοανατολικά της αλυκής του Ακρωτηρίου της Λεμεσού, της μεγαλύτερης λίμνης της Κύπρου, βρίσκεται το μοναστήρι του Αγίου Νικολάου των Γάτων. Πρόκειται για ένα από τα παλαιότερα μοναστήρια στην Κύπρο, το οποίο, σύμφωνα με την παράδοση, ιδρύθηκε από την Αγία Ελένη τον 4ο αιώνα μ.Χ. Το Μοναστήρι αποτέλεσε καταφύγιο μοναχών που διώχτηκαν από τους εικονομάχους Βυζαντινούς Αυτοκράτορες.

Οι πρόσφατες ανασκαφές ενισχύουν την άποψη για τη μεγάλη σημασία που είχε ευρύτερα η περιοχή για τον ελλιμενισμό του βυζαντινού στόλου. Ο ρόλος της στην αυτοκρατορική πολιτική, για τη φιλοξενία προσφύγων και ιερών κειμηλίων, πιθανόν να αλλοιώθηκε και να ταυτίστηκε αποκλειστικά με τη Μονή. Εξαρτήματα της Μονής αυτής θα πρέπει να ήταν και τα ερείπια του παρεκκλησίου του Αγίου Βάρα, που σώζεται στην όχθη της αλυκής, στα βόρεια της Μονής.

Το μοναστήρι χρονολογείται κατά τον 14ο αιώνα και ήταν ανέκαθεν ανδρικό. Καταστράφηκε από σεισμό τον 16ο αιώνα, ενώ μετά την αναστήλωση του λειτούργησε ξανά μέχρι το 1570, μέχρι την κατάκτηση από τους Οθωμανούς. Αποκαταστήθηκε και πάλι το 18ο αιώνα, ενώ και πάλι ερημώθηκε έναν αιώνα αργότερα. Από το 1983 μέχρι σήμερα κατοικείται από καλόγριες, που ακόμα φροντίζουν ένα μεγάλο αριθμό από γάτες που ζουν εκεί.

Σχετικα

Ο θρύλος λέει πως η Αυτοκράτειρα του Βυζαντίου, Ελένη, εκτός του ότι άφησε στη Μονή ένα κομμάτι από τον Τίμιο Σταυρό, συγκέντρωσε εκεί εκατοντάδες γάτους για να εξοντώσουν τα φίδια τα οποία αφθονούσαν στην περιοχή, λόγω της μεγάλης ανομβρίας που έπληξε τότε το νησί. Μια άλλη παράδοση λεει πως τον 4ο αιώνα, ο Κυβερνήτης Καλόκαιρος, απεσταλμένος του Αυτοκράτορα Κωνσταντίνου, έχοντας ως στόχο την εξολόθρευση των φιδιών στην Κύπρο, συγκέντρωσε στο μοναστήρι 1000 περίπου γάτους. Ο Καλόκαιρος έθεσε ως όρο στους μοναχούς να εκτρέφουν κάθε μέρα τουλάχιστον 100 γάτους, στους οποίους μάλιστα έπρεπε να δίνουν πρωί και βράδυ λίγο κρέας ώστε να μην τρώνε συνέχεια το δηλητήριο των φιδιών. Μετά την Οθωμανική κατάκτηση το μοναστήρι ερημώθηκε και οι γάτοι άρχισαν να περιφέρονται σε όλη την Κύπρο, πράγμα που εξηγεί το μεγάλο αριθμό τους στο νησί.