Χτίστηκε ως κατοικία, όμως εξελίχθηκε σε ένα από τα πρώτα ξενοδοχεία της πόλης. Το διώροφο αρχοντικό που στέκει μέχρι σήμερα στην αρχή της ιστορικής οδού Αγίου Ανδρέου, ανεγέρθηκε κατά τη δεύτερη δεκαετία του 20ου αιώνα από τον Θεόδωρο Χρυσοστομίδη. Από τότε μέχρι σήμερα, το εντυπωσιακό αυτό κτίριο παραμένει σημείο αναφοράς, συγκεντρώνοντας γύρω του κόσμο καθημερινά.
Για του περισσότερους, το προικώο σπίτι της Γαλάτειας Χρυσοστομίδη (αργότερα συζύγου του Δημάρχου Λευκωσίας, Γ. Α. Μαρκίδη) είναι γνωστό ως ξενοδοχείο «Ελλάς». Η τοποθεσία του είναι συμβολική, θα έλεγε κανείς, αφού μοιάζει να οριοθετεί την πάλαι ποτέ ελληνοκυπριακή συνοικία στο ιστορικό κέντρο της Λεμεσού, χτισμένο μόλις λίγα βήματα από την οδό Αγκύρας – τον κατ’ εξοχήν δρόμο της τουρκοκυπριακής συνοικίας. Αρχικά, όμως, ο όροφος του προοριζόταν για κατοικία, ενώ το ισόγειο φιλοξενούσε καταστήματα.
Το λαϊκό ξενοδοχείο «Ελλάς», ορόσημο μιας περιοχής με ιδιαίτερη αρχιτεκτονική φυσιογνωμία, ήταν ένα λαϊκό ξενοδοχείο, όμως κατάφερε να ξεχωρίσει με την επιβλητική του εικόνα, την περίτεχνη διακόσμηση, τα τοξωτά κουφώματα, τα ελλειψοειδή μπαλκόνια και τη συμμετρική κατανομή θυρών και παραθύρων. Παρά τις φθορές και την ταλαιπωρία των πολλών δεκαετιών ζωής, συνέχισε να διατηρεί την αίγλη του αναλλοίωτη ακόμα και στα τελευταία χρόνια της λειτουργίας του ως ξενοδοχείο.
Κατά τις δικοινοτικές ταραχές του 1963 – 1964 το ξενοδοχείο αξιοποιήθηκε ως φυλάκιο, λόγω της εγγύτητας προς την τουρκοκυπριακή συνοικία της Λεμεσού.
Κατά τη δεύτερη δεκαετία του 21ου αιώνα, 100 χρόνια μετά την ανέγερσή του, ήρθε η στιγμή της ανακαίνισης και μεταμόρφωσής του σε ένα χώρο που προσελκύει καθημερινά κόσμο. Η κατασκευαστική εταιρεία Kinnis Group αγόρασε το αιωνόβιο κτίριο από την υπερήλικα ιδιοκτήτριά του, Αιμιλία Φιλίππου, με σκοπό να το αξιοποιήσει ποικιλοτρόπως.
Η εντυπωσιακή μεταμόρφωση του κτιρίου μετά την ανακαίνισή του, το έφερε για ακόμα μια φορά στο επίκεντρο της ζωής της Αγίου Ανδρέου και του ιστορικού κέντρου της Λεμεσού. Στο ισόγειο δημιουργήθηκαν καταστήματα και χώροι εστίασης και στον όροφο χώροι γραφείων για την εταιρεία, ενώ δημιουργήθηκε πρόνοια και για πιθανή χρήση του ως boutique ξενοδοχείο μελλοντικά.
Πέρα από τα κομψά μπαλκόνια, τις καμάρες και τη διακόσμηση της οροφής και των τοίχων που θαυμάζει κανείς περνώντας από έξω, η αυλή του, που παραμένει ανοιχτή για το κοινό, διασώζει κάτι από την ατμόσφαιρα του παρελθόντος της πόλης.
Ιδιαίτερα εντυπωσιακή είναι η μεγάλη εσωτερική αυλή, με είσοδο από τον πεζόδρομο Ζικ Ζακ, όπου διατηρείται ακόμα το σιντριβάνι, το οποίο χρησιμοποιούσαν παλιά για πότισμα των αλόγων. Στον χώρο αυτό λειτουργεί σήμερα εστιατόριο - μπαρ.
Πληροφορίες: «Αναδρομή μνήμης» του Τάσου Ανδρέου, Kinnis Group
* ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Τα αφιερώματα του Project «Ιστορία της Λεμεσού» παρουσιάζουν υλικό που έχει προκύψει από τις μέχρι στιγμής ιστορικές έρευνες. Τυχόν νέα δεδομένα, ενσωματώνονται στα αφιερώματα αφού επιβεβαιωθούν.