Στις αρχές του 20ου αιώνα ο Τύπος της εποχής αρχίζει να αναφέρεται σε ένα νέο και εντυπωσιακό οικοδόμημα στο παραλιακό μέτωπο της πόλης. Κάπως έτσι οι Λεμεσιανοί μαθαίνουν για την οικία Ουίτφιλντ, η οποία θα μετατραπεί αργότερα στο θρυλικό ξενοδοχείο Continental. Αν και το οικοδόμημα ήταν αγνώστου αρχιτέκτονα, ξεχώριζε για τα Ευρωπαϊκά πρότυπα που ακολουθούσε, χαρακτηριστικά που δεν περνούσαν απαρατήρητα από τους πολίτες, οι οποίοι το έβλεπαν με θαυμασμό.
Το 1917 η Οικία Ουίτφιλντ στεγάζει στο ισόγειο την πολιτική λέσχη Φιλελευθέρων, ενώ το 1920 πωλείται στη Μητρόπολη Κιτίου. Λίγα χρόνια αργότερα το κτίριο ενοικιάζεται από τον Γ. Ιωαννίδη, ο οποίος το μετατρέπει στο ξενοδοχείο «Βιέννα». Μάλιστα, ο Ιωαννίδης διαφήμιζε με περισσή περηφάνια το ιδιαίτερο ξενοδοχείο, προβάλλοντας τη μοναδική θέα προς το βουνό και τη θάλασσα, καθώς και τα ευρύχωρα δωμάτια. Εκείνη την εποχή το ξενοδοχείο Βιέννα συγκέντρωνε μεγάλη πελατεία και κίνηση, αφού ταυτόχρονα αναπτυσσόταν και ο παραλιακός δρόμος της πόλης.
Η πιο γνωστή φάση του κτιρίου ανάγεται τη δεκαετία του ‘30 όταν το ξενοδοχείο περνά στα χέρια του Χρίστου Μυλωνά και ονομάζεται πλέον “Continental”. Το ξενοδοχείο γίνεται ένα από τα πιο φημισμένα της πόλης και ο νέος ιδιοκτήτης χειρίζεται με επιτυχία την επιχείρηση μέχρι το 1974. Μια από τις σημαντικότερες αλλαγές που έγιναν στο κτίριο ήταν η προσθήκη του δεύτερου ορόφου από τον αρχιτέκτονα Χαρίλαο Δίκαιο το 1965, οι οποίες πραγματοποιήθηκαν σύμφωνα με την αισθητική και τη μορφή του αρχικού κτιρίου.
Το πρώην ξενοδοχείο Continental αποτελεί σήμερα ένα από τα αρχαιότερα και πιο εντυπωσιακά κτίρια της πόλης. Πλέον δε λειτουργεί ως ξενοδοχείο αλλά φιλοξενεί το Τεχνολογικό Πανεπιστήμιο Κύπρου, στεγάζοντας τη Σχολή Οικονομίας και Διοίκησης.
Πηγή πληροφοριών: Τάσος Ανδρέου, «Λεμεσός – Αναδρομή Μνήμης», 2009
Φωτογραφίες: Παττίχειο Δημοτικό Μουσείο – Ιστορικό Αρχείο – Κέντρο Μελετών Λεμεσού