Χώρος χαλάρωσης, τόπος συνάντησης, αλλά και το μέρος όπου ο κόσμος συζητούσε τα σοβαρά θέματα που απασχολούσαν την καθημερινότητα του χωριού ή της συνοικίας. Αυτό σήμαινε το καφενείο στην ζωή των ανθρώπων τον προηγούμενο αιώνα. Τα πράγματα άλλαξαν αρκετά από τότε, ο κόσμος αραίωσε από χωριά και συνοικίες, όμως το καφενείο παραμένει θεσμός, που προσαρμόζεται στα νέα δεδομένα, όπως αποδεικνύει και ένα ιστορικό καφενείο στο Βουνί της Λεμεσού.
Το Βουνί ήταν ένα μεγαλοχώρι παλιότερα, αρκετά πλούσιο λόγω των μεγάλων εκτάσεων που καλλιεργούσαν οι κάτοικοί του, που αριθμούσαν περίπου 2.500 ψυχές. Γι’ αυτό και στα λιθόστρωτα δρομάκια του λειτουργούσαν στα μέσα του 20ου αιώνα έως και 20 καφενεία. Σήμερα, από τα καφενεία εκείνα επιβιώνει μόνο ένα, τόσο γραφικό, που θα το έλεγε κανείς ζωντανό μνημείο μιας άλλης εποχής. «Η πλατεία», όπως ονομάζεται το καφενείο, διατηρεί σήμερα μια παράδοση δεκαετιών, με τη χαρακτηριστική του εικόνα να παραμένει απαράλλαχτη, ενώ μικρές αλλαγές είναι αναπόφευκτες για να είναι λειτουργικό στη σύγχρονη εποχή.
Τα γαλάζια ξύλινα παράθυρα και η μεγάλη πόρτα, το μπαλκόνι πάνω από την είσοδο, με κάγκελα στο ίδιο χρώμα, τα πράσινα φυλλώματα που δροσίζουν τη βεράντα τους ζεστούς μήνες, δίνουν την εντύπωση ότι δεν έχει επιδράσει καθόλου ο χρόνος πάνω του. Αλλαγές, όμως, υπάρχουν και έχουν να κάνουν κυρίως με τα ήθη της εποχής: ενώ για δεκαετίες τα καφενεία (ως ρυθμιστικοί παράγοντες της τοπικής κοινωνίας) φιλοξενούσαν αποκλειστικά και μόνο άντρες, σήμερα οι γυναίκες είναι πια τακτικοί θαμώνες, ενώ το καφενείο στο Βουνί για πρώτη φορά στα χρονικά το διαχειρίζεται μία γυναίκα.
Εικόνες από τη ζωή στα καφενεία του περασμένου αιώνα, στην πόλη και στην ύπαιθρο της Λεμεσού.
Η Κλειώ αποφάσισε πριν μερικά χρόνια να αφήσει την πόλη και να επιστρέψει στο χωριό της και στην απόφαση αυτή την ακολούθησε και ο γιος της, ο Μιχάλης. Τότε, οι 2 τους ανέλαβαν τη διαχείριση του καφενείου και «Η πλατεία» έγινε πόλος έλξης, όχι μόνο για τους ντόπιους, αλλά και για πολλούς επισκέπτες, που βλέπουν κομμάτι της ιστορίας του χωριού στο καφενείο αυτό.
Ο Μιχάλης, μάλιστα, φρόντισε να βάλει το στίγμα της νέα γενιάς στο καφενείο, ανακαινίζοντας το εσωτερικά και εξωτερικά με πολύ διακριτικό τρόπο, ώστε να μπορεί να λειτουργεί και μέχρι αργά το βράδυ, για μπύρες και κρασάκι, χωρίς να χάνει από τον παραδοσιακό του χαρακτήρα.
* ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Τα αφιερώματα του Project «Ιστορία της Λεμεσού» παρουσιάζουν υλικό που έχει προκύψει από τις μέχρι στιγμής ιστορικές έρευνες. Τυχόν νέα δεδομένα, ενσωματώνονται στα αφιερώματα αφού επιβεβαιωθούν.
0.02 km
0.02 km
3.97 km
3.81 km
3.60 km
3.94 km
3.61 km
4.65 km
5.86 km
6.10 km
6.33 km
7.71 km
7.67 km
7.54 km
7.86 km
7.65 km
9.73 km
