Πλησιάζοντας τη Λόφου, διακρίνεις από την πρώτη σχεδόν στιγμή τη χαρακτηριστική στέγη με τα κεραμίδια και τα πανέμορφα καμπαναριά της εκκλησίας, που είναι αφιερωμένη στον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου. Είναι κτισμένη σε μικρό ύψωμα στα δυτικά του χωριού, με θέα σε ολόκληρο το χωριό. Το μήκος της εκκλησίας φτάνει τα 3,5 μέτρα ενώ το πλάτος τα 13, 3 μέτρα.
Το κτίσιμο του κεντρικού κτιρίου άρχισε πιθανόν το 1854 και ολοκληρώθηκε το 1872. Για το κτίσιμο της εκκλησίας της Λόφου όλοι οι κάτοικοι εργάστηκαν αφιλοκερδώς και με ζήλο. Μόνο οι τεχνίτες πληρώνονταν οι οποίοι δεν ήταν Λοφίτες. Ενδιαφέρουσα είναι και η μαρτυρία που αναφέρει ότι, όταν ήρθε η σειρά κάποιου Λοφίτη προύχοντα να μεταφέρει και να πληρώσει νερό για το κτίσιμο της εκκλησίας, αυτός προτίμησε να βάλει κρασί, αφού το είχε άφθονο, ενώ και η τιμή του ήταν πολύ χαμηλή.
Η εκκλησία είναι μονόκλιτη εσωτερικά με έντονα τα στοιχεία της γοτθικής τέχνης, κυρίως στη στέγη του ναού. Το περίτεχνο τέμπλο και ο δεσποτικός θρόνος είναι δημιουργήματα του Λαρνακέα Ευτύχιου Λεπτουργού. Το εσωτερικό της εκκλησίας φέρει τη σφραγίδα και ενός άλλου καλλιτέχνη, του Όθωνα Γιαβόπουλου, παππού του Γιώργου Βασιλείου, πρώην Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας, ο οποίος από το 1910 ως το 1919 δημιούργησε όλες τις τοιχογραφίες που υπάρχουν στην εκκλησία. Στο ιερό υπάρχει μια εικόνα της Παναγίας του 11ου αιώνα, ενώ στο ναό υπάρχουν επίσης πολλές εικόνες του 19ου αιώνα και μια παλιά εικόνα της Παναγίας, την οποία ο Robert Gunnis χρονολόγησε στο 16ο αιώνα.
Στο εξωτερικό της εκκλησίας υπάρχουν 2 πετρόκτιστα καμπαναριά που χτίστηκαν το 1910. Το ανατολικό καμπαναριό κοσμούσαν 8 λιοντάρια και 4 άγγελοι. Λόγω προβλήματος του καμπαναριού τα λιοντάρια μετακινήθηκαν και σήμερα τα 4 κοσμούν την είσοδο της εκκλησίας και τα άλλα 2 τη βρύση που βρίσκεται στην αυλή. Στο περίτεχνο τριστάσιο καμπαναριό είναι τοποθετημένη η βαρύγδουπη και μεγάλη καμπάνα. Άλλοτε, όταν κτυπούσε τις μεγάλες γιορτές και τις Κυριακές ακουγόταν μέχρι τη Λάνια, τις Κυβίδες και το Κοιλάνι. Η καμπάνα στο μονοστάσιο καμπαναριό λειτουργούσε σαν σχολικό κουδούνι.
Η τοπική παράδοση κάνει λόγο για κάποιους βοσκούς που κατοικούσαν στην περιοχή Φοίνικας (νότια της Λόφου), στο «Σπήλιο του Χατζηρούσσου», οι οποίοι πολλά από τα βράδια έβλεπαν φως απέναντι από την σπηλιά. Όταν από περιέργεια αποφάσισαν να ψάξουν στην πυκνή βλάστηση για να βρουν το σημείο, έκπληκτοι είδαν το εικόνισμα της Παναγίας. Το μετέφεραν στη σπηλιά τους, αλλά την επόμενη μέρα είχε εξαφανιστεί και βρέθηκε ξανά εκεί όπου έλαμπε το φως. Σύμφωνα με το θρύλο, οι βοσκοί καθάρισαν το μέρος και πρόχειρα έστησαν ένα μικρό σπιτάκι. Στο εσωτερικό του τοποθέτησαν το εικόνισμα της Παναγίας και ένα καντήλι. Αργότερα εκεί χτίστηκε η εκκλησία.
Ανακάλυψε περισσότερα για το όμορφο χωριό της Λόφου με ένα κλικ εδώ.