Παρεκκλήσι Αγίων Ακινδύνων (Πάνω Κυβίδες)

Στον κύριο δρόμο που διασχίζει την κοινότητα των Πάνω Κυβίδων, δυτικά της Λεμεσού (οδηγώντας προς Πλάτρες και Τρόοδος), οι οδηγοί συναντούν μια πινακίδα που τους κατευθύνει σε ένα από τα πιο ασυνήθιστα παρεκκλήσια της Κύπρου. Πρόκειται για το παρεκκλήσι των Αγίων Ακινδύνων, το μοναδικό σε όλο το νησί αφιερωμένο σε αυτή την ασυνήθιστη ομάδα Αγίων.

Είναι ένα μικρό και ταπεινό εκκλησάκι, κτισμένο ανάμεσα σε καταπράσινα δέντρα της μεσογειακής χλωρίδας,  όπως χαρουπόδεντρα και λιόδεντρα (μάλιστα, στον χώρο του παρεκκλησιού σε υποδέχεται μια πελώρια, αιωνόβια ελιά, με ένα άνοιγμα στον κορμό της, όπου θα μπορούσε να κρυφτεί ακόμα και ενήλικας). Το πετρόκτιστο αυτό εκκλησάκι, λοιπόν, είναι αφιερωμένο στους Αγίους Ακίνδυνο, Αφθόνιο, Πηγάσιο, Ανεμπόδιστο και Ελπιδοφόρο.

Και οι 5 Άγιοι ήταν αξιωματούχοι στην αυλή του Πέρση βασιλιά Σαπώρ του Β' κατά το έτος 355 μ.Χ. Όταν, όμως, ομολόγησαν ότι ήταν χριστιανοί, συνελήφθησαν και βασανίστηκαν σκληρά. Οι βασανιστές τους, προσπάθησαν να τους κάψουν, σύμφωνα με τον θρύλο, όμως, οι προσευχές τους προς τον Θεό προκάλεσαν φοβερή θύελλα με βροχή, που έσβησε τη φωτιά. Αυτό το συμβάν τρομοκράτησε και εξαγρίωσε τον βασιλιά Σαπώρ τον Β', ο οποίος, αφού αποκεφάλισε τον Αφθόνιο, έριξε τους υπόλοιπους, που έμεναν ακλόνητοι στη πίστη τους, σε καμίνι.

Στην αυλή της εκκλησίας υπάρχει μια ορθογώνια πλάκα μ' ένα στενό πέρασμα, γνωστή ως «πέτρα των Αγίων Ακινδύνων». Ο θρύλος λέει ότι, όποιος πιστεύει στους Αγίους, μπορεί να περάσει μέσα από την πέτρα αυτή.

Στο εκκλησάκι αυτό γίνεται πάντα μεγάλη γιορτή την Κυριακή του Θωμά, μετά το Πάσχα.