Πρόκειται για ένα από τα γεφύρια που διασχίζει ο ποταμός Φοινιώτης, παραπόταμος του Διάριζου, που έχει πάρει το όνομά του από το χωριό Φοινί της επαρχίας Λεμεσού.
Το «Γεφύρι της Ελιάς», όπως και άλλα της γύρω περιοχής, υπολογίζεται ότι κατασκευάστηκε κατά τον 16ο αιώνα. Το όνομά του φαίνεται να έχει προέλθει από την ελιά που βρισκόταν ριζωμένη κοντά του, πράγμα αρκετά ασυνήθιστο για το υψόμετρο στο οποίο βρίσκεται και το σχετικά ψυχρό κλίμα της περιοχής.
Το πέτρινο, οξύκορφο γεφύρι διαθέτει ένα σχετικά στενό πέρασμα, αφού την εποχή εκείνη οι μετακινήσεις γίνονταν είτε με τα πόδια, είτε πάνω σε ζώα. Το χρησιμοποιούσαν συχνά όσοι κατευθύνονταν προς την Πάφο μέχρι και τα μέσα του 20ου αιώνα, αφού μόλις το 1958 κατασκευάστηκε το νεότερο γεφύρι που εξυπηρετεί τη διέλευση των περαστικών.
Το μεσαιωνικό «Γεφύρι της Ελιάς» μοιάζει αρκετά με το «Γεφύρι του Τζελεφού», που βρίσκεται λίγο νοτιότερα και εμπίπτει σήμερα στα διοικητικά όρια της Πάφου.
* ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Τα αφιερώματα του Project «Ιστορία της Λεμεσού» παρουσιάζουν υλικό που έχει προκύψει από τις μέχρι στιγμής ιστορικές έρευνες. Τυχόν νέα δεδομένα, ενσωματώνονται στα αφιερώματα αφού επιβεβαιωθούν.