Σε παλιότερες εποχές, όταν οι άνθρωποι ζούσαν κοντά στη φύση, τρέφονταν κυρίως με ό,τι τους πρόσφερε η γη. Το φαγητό μπορεί να ήταν απλό και φτωχικό, αλλά ιδιαίτερα νόστιμο. Σήμερα, οι παραδοσιακές αυτές συνταγές διατηρούνται μόνο από όσους έχουν την τύχη να γνωρίζουν που και πότε θα βρουν πρώτες ύλες μέσα στην άγρια φύση.
Εκτός από νόστιμο και πολύ οικονομικό φαγητό, αποτελούν και τροφή με ιδιαίτερη θρεπτική αξία.
Τα χόρτα, που ευδοκιμούν κυρίως την άνοιξη και το φθινόπωρο, είναι από τις πιο δημοφιλείς επιλογές. Άγρια λάχανα, άγρια σκόρδα, μολόχες, ζοχοί, αλλά και τα πεντανόστιμα αγρέλια (άγρια σπαράγγια) είναι μόνο μερικά από τα χόρτα που ανέθρεψαν ολόκληρες γενιές για αιώνες στον τόπο μας.
Αν κάποιος βρεθεί στα χωριά της ορεινής Λεμεσού, όταν ευδοκιμούν τα άγρια χόρτα, μπορεί να τα προμηθευθεί από μικροπωλητές. Εναλλακτικά, μπορεί να επιλέξει ταβερνάκια που συνεχίζουν τέτοιες πανάρχαιες παραδόσεις, αξιοποιώντας άγριες πρώτες ύλες στα πιάτα τους.