Το 1947, ο κοινοτάρχης της Κυπερούντας, Μιχάλης Χατζημιχαήλ, έκτισε έναν μικρό ξενώνα με πέντε δωμάτια, 200 μέτρα από το Σανατόριο της περιοχής, μετά από προτροπή του Βρετανού κυβερνήτη της περιοχής και τα πρώτα χρόνια λειτουργίας του, φιλοξενούσε κυρίως τους συγγενείς των ασθενών που νοσηλεύονταν στο Σανατόριο (σήμερα Νοσοκομείο Κυπερούντας).
Το πανδοχείο πήρε το όνομα του από την περιοχή όπου κτίστηκε, η οποία παλαιότερα ήταν γνωστή ως «λιβάδι». Η περιοχή φημίζεται για το εξαιρετικό κλίμα, το καλύτερο στην Κύπρο. Ο δροσερός βουνίσιος αέρας της περιοχής λέγεται πώς έχει θεραπευτικές αλλά και ευεργετικές ιδιότητες, γι’ αυτό και κτίστηκε εκεί και το Σανατόριο.
Η διοίκηση αυτής της οικογενειακής επιχείρησης, περνάει από γενιά σε γενιά. Αρχικά την ανέλαβαν ο Τάκης (γιος του Μιχάλη) και η γυναίκα του Σωτηρούλα και σήμερα τα παιδιά τους.
Το ξενοδοχείο κτίστηκε με παραδοσιακή αρχιτεκτονική, χρησιμοποιώντας γήινα υλικά, όπως το ξύλο αλλά και την πέτρα της περιοχής, στοιχεία τα οποία παρά την ανακαίνιση του, διατηρεί μέχρι και σήμερα.
* ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Τα αφιερώματα του Project «Ιστορία της Λεμεσού» παρουσιάζουν υλικό που έχει προκύψει από τις μέχρι στιγμής ιστορικές έρευνες. Τυχόν νέα δεδομένα, ενσωματώνονται στα αφιερώματα αφού επιβεβαιωθούν.
1.60 km
1.60 km
4.84 km
6.05 km
