Ένας ιδιαίτερος ναός, κτισμένος με την χαρακτηριστική πέτρα του Τροόδους, βρίσκεται σε μια απόμερη γωνιά του πευκοδάσους της οροσειράς. Αν και μόνο λίγα λεπτά από την Πλατεία Τροόδους, η εκκλησία αυτή και το μικρό μοναστήρι της, είναι σε πολλούς άγνωστα, αφού χρειάζεται να περιηγηθεί κανείς τον οικισμό που είχε δημιουργηθεί επί Αγγλοκρατίας για να τον εντοπίσει.
Ο μικρός ναός και η γυναικεία μονή δημιουργήθηκαν γύρω στο 1930, από την αδελφότητα των μοναχών του καθολικού σχολείου St Mary’s στη Λεμεσό και λειτουργεί έκτοτε με τη φροντίδα της κοινότητας αυτής. Δίπλα στην όμορφη εκκλησία, με την χαρακτηριστική, επικλινή στέγη, βρίσκεται το κοινόβιο που φιλοξενεί τις μοναχές, κατά τους μήνες που αυτές διαμένουν εκεί.
Στην είσοδο της εκκλησίας υποδέχεται τους επισκέπτες ένα ψηφιδωτό που, αν και δημιουργήθηκε πρόσφατα, είναι τόσο προσεγμένο, ώστε να μοιάζει σαν να βρισκόταν πάντα εκεί. Το ψηφιδωτό, δημιουργία του Παναγιώτη Πασάντα, αποτελεί προσφορά ενός πατέρα ο οποίος ένιωσε ευγνωμοσύνη απέναντι στην Παναγία, μετά την αποθεραπεία του παιδιού του από σοβαρή ασθένεια.
Μπορεί τον χειμώνα οι μοναχές να μη διαμένουν στο μοναστήρι, λόγω των δύσκολων καιρικών συνθηκών, όμως το σκηνικό είναι ιδιαίτερα ειδυλλιακό, όταν τα κτίρια καλύπτονται από παχύ στρώμα χιονιού.
Αν και απομονωμένο, το άγνωστο αυτό μοναστήρι είναι εύκολα προσβάσιμο, αφού βρίσκεται ακριβώς πάνω στον δρόμο που συνδέει μεταξύ τους τα σπίτια του παλιού οικισμού, τα οποία χρησιμοποιούνται σήμερα ως παραθεριστικές κατοικίες και βρίσκονται κάτω από τη διαχείριση του κράτους.