PHOTOS: Η ταβέρνα «Γλάρος» και οι ζωντανές μνήμες της στο σήμερα!

Μια από τις δημοφιλέστερες περιοχές της Λεμεσού έχει αλλάξει τόσο δραστικά τα τελευταία χρόνια, ώστε είναι αδύνατο σχεδόν να την αναγνωρίσει κανείς από φωτογραφικά ντοκουμέντα της δεκαετίας του ’60, του ’70 ή ακόμα και του ’90. Παρ’ όλ’ αυτά, κάνοντας τη σύγκριση, μπορεί κανείς να εντοπίσει στοιχεία του τότε να διασώζονται στο σήμερα, δημιουργώντας μια συνέχεια στην εξέλιξη της πόλης.

Η περιοχή της Μαρίνας Λεμεσού (όπου κατά την Αγγλοκρατία βρισκόταν η αποβάθρα της καραντίνας, για να ελέγχονται για μεταδοτικές ασθένειες, κυρίως οι υπήκοοι τρίτων χωρών - δες περισσότερα εδώ) ήταν για σειρά δεκαετιών αρκετά περιθωριοποιημένη. Ακόμα και μετά το τέλος της αποικιοκρατίας, παρέμεινε μια ακτή ξεχασμένη και παραμελημένη, όπου λειτούργησαν μέχρι και τα μέσα της δεκαετίας του 1990 κάποιες ψαροταβέρνες και παραλιακά κέντρα.

Το «Γλάρος», το «Ρομάντικα» και το κέντρο «Κλαψείδες» είναι χώροι που, μπορεί να έχουν πάψει να υπάρχουν εδώ και δεκαετίες, όμως ζουν ακόμα στη μνήμη πολλών Λεμεσιανών, καθώς ήταν για αρκετούς μια επιλογή για φαγητό και διασκέδαση. Βέβαια, πέρα από αναμνήσεις και φωτογραφίες, στοιχεία της εποχής εκείνης επιβιώνουν και στο σήμερα, καθώς η αρχιτεκτονική της Μαρίνας Λεμεσού φαίνεται να έχει αντλήσει έμπνευση από την εικόνα των κέντρων εκείνων. Οι φωτογραφίες της ταβέρνας «Γλάρος» εύκολα θυμίζουν τα εστιατόρια με τα υπερυψωμένα, ξύλινα μπαλκόνια, στο μέτωπο της Μαρίνας. Η γραφική, αλλά και υποβαθμισμένη ακτή του τότε, μπορεί να αποτελεί παρελθόν, αλλά έχει αφήσει το στίγμα της στο σήμερα, προσφέροντας στην εντυπωσιακή Μαρίνα Λεμεσού, μερικές από τις πιο χαρακτηριστικές κατασκευές της.