Το ιστορικό κέντρο της Λεμεσού, εκεί που βρισκόταν από τα μεσαιωνικά χρόνια ο πυρήνας κάθε δραστηριότητας, ξεχάστηκε και είχε αρχίσει να εγκαταλείπεται προς το τέλος του 20ου αιώνα. Τα πανέμορφα κτίρια που φιλοξενούσαν τη ζωή της πόλης για δεκαετίες, θα είχαν μείνει φαντάσματα του παρελθόντος, όμως η αναζωογόνηση που έφερε το Τεχνολογικό Πανεπιστήμιο στην περιοχή, απομάκρυνε τον κίνδυνο αυτό.
Αρκετά από τα ιστορικά κτίρια της πόλης αποτελούν σήμερα χώρους διδασκαλίας ή διοικητικά γραφεία του Τεχνολογικού Πανεπιστημίου. Με αφορμή τη χρήση αυτή, τα κτίρια αναπαλαιώθηκαν και η ιστορία τους συνεχίζει να ζει μέσα από την τωρινή τους παρουσία. Επιδιώκοντας τη γνωριμία του κοινού με την ιστορία των πανέμορφων αυτών κτιρίων, το ΤΕΠΑΚ διοργανώνει ξεναγήσεις, με οδηγό την αρχιτέκτονα Μυριάνθη Αστανιώτη στους 4 ιστορικούς χώρους του πανεπιστημίου:
Πανεπιστημιακή Βιβλιοθήκη «Βασίλης Μιχαηλίδης»
Το κτίριο ανεγέρθηκε από τους Αγγλους ως Δικαστήριο. Η υλοποίηση του ανατέθηκε στον επαρχιακό μηχανικό William Williams και ολοκληρώθηκε το 1911. Από το 2009 λειτουργεί ως Βιβλιοθήκη του Τεχνολογικού Πανεπιστημίου Κύπρου.
Πρυτανεία
Ιδιοκτήτης του κτηρίου ήταν ο Γεώργιος Ρωσσίδης, ο οποίος το χρησιμοποιούσε ως κατοικία και καταστήματα. Ανεγέρθηκε περίπου το 1882 και άλλαξε πολλές χρήσεις. Το κτίριο αγοράστηκε από το κράτος και λειτούργησε ως Επαρχιακή Διοίκηση και Ταχυδρομείο, μέχρι τη δεκαετία του 1950, που οι υπηρεσίες αυτές μεταφέρθηκαν στο κτίριο που υπάρχει μέχρι σήμερα στην οδό Ανεξαρτησίας. Στη συνέχεια στεγάστηκε εκεί το Κτηματολόγιο. Τελικά, το 2011 λειτούργησε ως έδρα της Πρυτανείας του Τεχνολογικού Πανεπιστημίου Κύπρου.
Σύμπλεγμα κτιρίων «Ανδρέας Θεμιστοκλέους»
Τα κτίρια αυτά κτίστηκαν περίπου το 1939. Στέγασαν αρχικά το πρώτο Παρθεναγωγείο της Λεμεσού και μετέπειτα το Δικαστήριο, αλλά και άλλες κρατικές υπηρεσίες. Το 2007 δημιουργήθηκαν εκεί οι πρώτες διδακτικές αίθουσες του Τεχνολογικού Πανεπιστημίου Κύπρου.
Κτήριο Στοάς Τάσσος Παπαδόπουλος
Πρώην εμπορική στοά Κότσαπα, με καταστήματα. Λίγα είναι γνωστά για το κτίριο αυτό, αλλά η ανακαίνισή του, η οποία ολοκληρώθηκε το 2014, το ανέδειξε σε ένα πραγματικό στολίδι εκπαιδευτικής υποδομής του πανεπιστημίου.