Σε περασμένες δεκαετίες, το πνεύμα του καρναβαλιού ήταν διάχυτο στην πόλη, στα θέατρα μα κυρίως στις ψυχές των Λεμεσιανών, που με το κέφι και τη διάθεση έδιναν στις αποκριάτικες μέρες ένα ξεχωριστό συναίσθημα, τόσο δυνατό, που χρόνια αργότερα, συνέχισε να συντροφεύει τις αναμνήσεις τους.
Οι πρώτοι χοροί της Αποκριάς πραγματοποιήθηκαν στην αρχή της Αγγλοκρατίας, υιοθετώντας, ωστόσο, ένα εξ ολοκλήρου ευρωπαϊκό χαρακτήρα. Οι χοροί αυτοί πραγματοποιούνταν σε ειδικά διακοσμημένες αίθουσες, με πλούσια εδέσματα και εκλεκτά ποτά, χωρίς, όμως, να δέχονται μασκαρεμένους πολίτες. Έτσι, οι μεταμφιεσμένοι συνήθιζαν να κυκλοφορούν στους δρόμους, τα σπίτια και τα καφενεία, που αποτελούσαν τους κυριότερους χώρους ψυχαγωγίας της εποχής.
Στη συνέχεια όμως το σκηνικό άλλαξε. Τα κέντρα άρχισαν να δέχονται και μασκαρεμένους, οι οποίοι ανταποκρίθηκαν με ενθουσιασμό σ’ αυτή την αλλαγή. Με τον καιρό οι χοροί στα κέντρα αυξήθηκαν, ενώ άρχισαν και τα ξενοδοχεία να διοργανώνουν τους πρώτους χορούς. Καρναβαλίστικοι χοροί πραγματοποιούνταν και στα κινηματοθέατρα της εποχής, όπως για παράδειγμα το θέατρο Χατζηπαύλου, το Γιορδαμλή και το Ριάλτο, σημειώνοντας μεγάλη επιτυχία και συγκεντρώνοντας μεγάλο πλήθος κόσμου.
Τα κινηματοθέατρα διαμορφώνονταν κατάλληλα για να φιλοξενήσουν τους πολίτες, έβγαζαν τα καθίσματα τους και δημιουργούσαν μια μεγάλη πίστα στο κέντρο, ενώ στους χώρους ακουγόταν αυθεντική μουσική από ορχήστρα. Λεμεσιανοί κάθε ηλικίας και απ’ όλα τα κοινωνικά στρώματα της εποχής, αγκάλιασαν την καινούργια αυτή συνήθεια, αφήνοντας τα γλέντια σε φιλικά και συγγενικά σπίτια και επιλέγοντας όλο και περισσότερο τη νέα, νυχτερινή διασκέδαση που πρόσφερε η πόλη.
Σημαντικές αλλαγές πραγματοποιήθηκαν και στις παρελάσεις της Κυριακής, στις οποίες εμφανίστηκαν τα πρώτα σατιρικά και καλλιτεχνικά άρματα, που εμπλουτίστηκαν στη συνέχεια με άρματα από την ελληνική και ευρωπαϊκή θεματολογία.
Την ίδια εποχή δημιουργήθηκαν και οι πρώτες μουσικές οργανώσεις, όπως ήταν οι Φιλαρμονικές και οι ομάδες των κανταδόρων. Βέβαια, το Καρναβάλι συνέχισε να αναπτύσσεται και να εξελίσσεται και τα επόμενα χρόνια, αποτελώντας ένα από τα πιο σημαντικά στοιχεία της ταυτότητας της πόλης.
Μάθε περισσότερα για την Ιστορία του Καρναβαλιού εδώ.
Πληροφορίες: Στέλιος Γεωργιάδης, «Καρναβάλι Λεμεσού – Μα μαγική ιστορία», 2016
Φωτογραφίες: Παττίχειο Δημοτικό Μουσείο – Ιστορικό Αρχείο – Κέντρο Μελετών Λεμεσού, Λεμεσού Μνήμες
