Στην πόλη της Λεμεσού λειτούργησαν από πολύ παλιά δημόσια και ιδιωτικά νοσοκομεία. Για αιώνες, βέβαια, οι κάτοικοι ταλαιπωρούνταν από ασθένειες και επιδημίες, αλλά και τις κάλπικες υποσχέσεις τσαρλατάνων γιατρών.
Κατά την Τουρκοκρατία, οι ντόπιοι γιατροί ήταν πολύ λίγοι. Κάποιοι κατέφθαναν περιστασιακά, ως επισκέπτες από το εξωτερικό. Όσοι ασθενείς μπορούσαν, κατέφευγαν για θεραπεία σε γειτονικές χώρες για την αντιμετώπιση των προβλημάτων υγείας, αφού τα πρώτα νοσοκομεία εμφανίστηκαν στην πόλη με την άφιξη των Βρετανών.
Νοσοκομείο στον Εναέριο (1900)
Στο κτίριο του πολυτελούς «Ξενοδοχείου της Ευρώπης», που έκλεισε λίγα χρόνια μετά τη λειτουργία του, εγκαταστάθηκε το νοσοκομείο της Λεμεσού, όπου και παρέμεινε μέχρι το 1923. Το κτίριο του νοσοκομείου του Εναερίου λειτούργησε στη συνέχεια σαν φτωχοκομείο μέχρι το 1950, όταν το διαδέχθηκε η Παιδική Στέγη και τελικά το ίδρυμα «Άγιος Στέφανος». Το κτίριο κατεδαφίστηκε το 1993 και η περιοχή μετατράπηκε στο χώρο στάθμευσης Εναερίου.
Νοσοκομείο στην Επαρχιακή Διοίκηση (1924) 
Η Λεμεσός απέκτησε το πρώτο επίσημο, δημόσιο νοσοκομείο της κατά τον μεσοπόλεμο. Ένα κτίριο στα σύγχρονα πρότυπα της εποχής του, σχεδιασμένο στον τυπικό ρυθμό των κτιρίων της περιόδου της Αγγλοκρατίας. Πέρα από το κυρίως, διώροφο κτίριο, λειτουργούσαν πίσω από αυτό βοηθητικές εγκαταστάσεις με τους κοιτώνες του προσωπικού.
Η κλινική της Μαρίας Ρούσου
Η πρώτη γυναίκα γιατρός της Κύπρου ήταν η Λεμεσιανή Μαρία Ρούσου, η οποία κατά τη δεκαετία του 1930 διατηρούσε την κλινική της στην οδό Ειρήνης (πρώην Βικτωρίας).
Η τελευταία κλινική της Μαρίας Ρούσου βρισκόταν στην οδό Κουμανδαρίας. Σε αυτήν πήγαιναν πολύ συχνά Τουρκοκύπριοι, οι οποίοι έμεναν πολύ κοντά. Η κλινική έκλεισε το 1938, όταν η Ρούσου παντρεύτηκε και άνοιξε εξωτερικό ιατρείο στο σπίτι της. Ποτέ δεν αμειβόταν για τις υπηρεσίες της.
Παλιό Νοσοκομείο Λεμεσού (1957)
Η πόλη μεγάλωνε και οι ανάγκες αυξάνονταν. Κατά τη δεκαετία του 1950 ξεκίνησε η ανέγερση του κτιρίου που σήμερα στεγάζει το Παλιό Νοσοκομείο Λεμεσού. Eπειδή η ενθρόνιση της βασίλισσας της Μεγάλης Βρετανίας έγινε την ίδια χρονιά με τα εγκαίνια του νοσοκομείου, δόθηκε σ’ αυτό προς τιμή της το όνομα “Coronation Hospital Limassol”, δηλαδή «Νοσοκομείο της Ενθρόνισης».
Κλινική Τριτοφτίδη
Από τη δεκαετία του 1940 και για πολλές δεκαετίες, η κλινική «Ευαγγελισμός» του Μάριου Τριτοφτίδη φιλοξένησε αμέτρητους ασθενείς από τη Λεμεσό και όχι μόνο, στο κτίριο επί της Λεωφόρου Μακαρίου. Μετά το θάνατο του Μάριου Τριτοφτίδη, η κλινική έπαψε να λειτουργεί και τελικά κατεδαφίστηκε.
106 Γενικό Στρατιωτικό Νοσοκομείο Διακομιδών (106 ΓΣΝΔ: 20/7/1974 – 10/9/1974)
Οι έκτακτες ανάγκες κατά την τουρκική εισβολή και ένας όλμος που έπληξε το Παλιό Νοσοκομείο Λεμεσού οδήγησαν στη δημιουργία ενός έκτακτου Στρατιωτικού Νοσοκομείου στο χώρο του Λανιτείου. Εκείνο το καλοκαίρι το σχολείο φιλοξενούσε τους συμμετέχοντες στο Διεθνές Φεστιβάλ Λεμεσού και οι απαραίτητες κλίνες προϋπήρχαν. Στο συντονισμό πρωτοστάτησε ο γιατρός Μάριος Τριτοφτίδης.
Πηγές:
- Μίμης Σοφοκλέους, 106 Γενικό Στρατιωτικό Νοσοκομείο Διακομιδών (106 ΓΣΝΔ), Ιστορικό Αρχείο Λεμεσού
- Ιατρικό Μουσείο Κύπρου
