Ένα χρόνο μετά το ταξίδι Κρήτη - Λεμεσός πάνω σε σανίδα, ο Κώστας Συμεωνίδης συνεχίζει να περνάει τις περισσότερες ώρες της ημέρας με το βλέμμα στραμμένο στο γαλάζιο. «Δεν μπορώ αλλιώς. Πνίγομαι, ασφυκτιώ χωρίς φως και θάλασσα. Είχα πάει 6 μέρες διακοπές με φίλους στο Λονδίνο και στα μισά σηκώθηκα κι έφυγα», λέει.
Τον βρήκαμε στο μέρος που αποκαλεί δεύτερο (ή και πρώτο, μερικές φορές) σπίτι του. Στην ανατολική ακτή της Λεμεσού, στην παραλία γνωστή ως “Santa Barbara”, ο κωπηλάτης της σανίδας (SUP), αθλητής και προπονητής μεγάλων αθλητών της Κύπρου, μεταξύ των οποίων και ο Παύλος Κοντίδης, σκαρώνει κάθε μέρα νέες προκλήσεις, που θα βάλει στόχο να φέρει σε πέρας.
Από τα 8 του στη θάλασσα, με την πρώτη επαφή με τα θαλάσσια αθλήματα στο Ναυτικό Όμιλο Κερύνειας, με προπονητικό ρόλο στο Ιστιοπλοϊκό Κέντρο μετά, υπήρξε πάντα μάχιμος φίλος της άθλησης. «Δεν έχω πάει ποτέ στο γήπεδο», λέει, αν και έχει υπάρξει αθλητής στίβου, ενόργανης, ποδόσφαιρου και basket. Μάλλον δεν του ταίριαζε ποτέ ο ρόλος του θεατή.
Μια τυχαία επαφή με την ιστιοπλοΐα είχε σαν αποτέλεσμα να μείνει στο χώρο αυτό. Φοιτητής στη Γυμναστική Ακαδημία Θεσσαλονίκης, με προπονήσεις στην Περαία, πάντα νοσταλγούσε τη θάλασσα της Λεμεσού, όποτε ήταν μακριά της. «Στη Λεμεσό έχουμε συνθήκες κατάλληλες για να μπαίνεις στη θάλασσα 365 μέρες το χρόνο. Η θερμοκρασία είναι ψηλή και το νερό κατάλληλο για όλα τα αθλήματα, από ιστιοπλοΐα και κωπηλασία μέχρι SUP», εξηγεί, δικαιολογώντας την προτίμησή του.
Ταξιδεύει, βέβαια, συχνά. Κάθε χειμώνα ανακαλύπτει κάποιο νέο προορισμό για SUP. Χαβάη, Πουέρτο Ρίκο, Μπαλί. Πολλά ήταν τα ταξίδια του και ως προπονητής. Αργεντινή, Βραζιλία, Νέα Ζηλανδία, Καναδά, Αυστραλία, Κορέα, Κίνα, Ταϊλάνδη, όλες οι ευρωπαϊκές ακτές. «Ίσως βρεις καλύτερες παραλίες, όμως θεωρώ ότι η Λεμεσός δεν έχει κάτι να ζηλέψει σε ό,τι αφορά τα θαλάσσια σπορ. Αντίθετα, άλλα μέρη έχουν να ζηλέψουν από τη Λεμεσό», υποστηρίζει, τονίζοντας ότι το καλοκαίρι είναι καλό για αυτούς που θέλουν να ξεκινήσουν το SUP, ενώ ο χειμώνας προσφέρει τη θάλασσα που αναζητούν οι πιο έμπειροι, με κύμα και ένταση.
Πως εξελίχθηκαν τα πράγματα για εσένα μετά τις σπουδές;
Από το 2001 ήμουν Ομοσπονδιακός Προπονητής μέχρι και το 2008, μετά την Ολυμπιάδα της Κίνας. Για ακόμα 4 χρόνια μετά ήμουν προπονητής αθλητών υψηλού επιπέδου, μέχρι και την Ολυμπιάδα του 2012. Μετά από 11 χρόνια στο προπονητικό κομμάτι, άρχισα να ασχολούμαι με το SUP.
Στο ταξίδι από το Καστελόριζο έχασα σχεδόν 6 κιλά. Στο ταξίδι από την Κρήτη έχασα 7 κιλά και 2 νύχια… ένιωθα πως θα τρελαθώ.
Πως προέκυψε το SUP;
Τυχαία το ξεκίνησα το 2010, μετά από εισήγηση φίλου από την Ελλάδα. Ήμασταν πολύ λίγοι αυτοί που ασχολούμασταν τα πρώτα χρόνια, μετρημένοι στα δάχτυλα των χεριών. Τώρα πια είμαστε πάρα πολλοί και υπάρχουν και αυτοί που έρχονται στη Λεμεσό μόνο και μόνο για να κάνουν SUP, και Κύπριοι από άλλες πόλεις, αλλά και από το εξωτερικό.
Είναι δύσκολο;
Όχι, μπορείς μέσα σε 1 μέρα να μάθεις να στέκεσαι στη σανίδα. Άνθρωπος 60 χρονών είχε έρθει τις προάλλες και κατάφερε την ίδια μέρα να σταθεί. Ο μεγαλύτερος αθλητής που έχω εδώ είναι ο κος Αβράμης, σε ηλικία 73 – 74, ο οποίος έρχεται καθημερινά από τη Λόφου μέχρι εδώ. Δεν έχει ηλικία αυτή η ασχολία.
Ακόμα και για παιδιά;
Για τα παιδιά είναι ακόμα πιο εύκολο. Είναι πολλά τα παιδιά που τα καταφέρνουν εξαιρετικά από πολύ μικρή ηλικία.
Τι προσφέρει το SUP;
Είναι και γυμναστική και τρόπος χαλάρωσης. Εμένα με ηρεμεί απίστευτα. Καθημερινά θα αφιερώσω 1 – 1,5 ώρα σε αυτό. Κρατάω πολλά πράγματα μέσα μου, οπότε χρειάζομαι τις ώρες αυτές για να σκέφτομαι ήρεμα. Στήνοντας αυτή τη σχολή εδώ, όπου πριν δεν είχαν ευδοκιμήσει θαλάσσια σπορ, αυτό το μέρος το νιώθω δικό μου.
Ποια η σχέση με τα παιδιά που προπονείς εδώ;
Μου αρέσει να προπονώ αθλητές. Θέλω να τους περάσω αυτή τη σχέση με τη θάλασσα, αλλά και να τους εμπνεύσω υψηλούς στόχους. Υπάρχουν τα ταλέντα, που αν δε δουλέψουν δε θα κάνουν τίποτα, υπάρχουν τα ταλέντα που είναι στην κορυφή και υπάρχουν και εκείνοι που δεν έχουν ιδιαίτερο ταλέντο, αλλά με τη δουλειά θα ξεπεράσουν τους ταλαντούχους που δε δουλεύουν. Και ισχύει σε όλους τους τομείς αυτό. Αν δε δουλέψεις σκληρά, θα είσαι πάντα μέτριος.
Πότε ξεκίνησαν τα μεγάλα ταξίδια με τη σανίδα;
Το πρώτο ταξίδι ήταν το 2013 με το Νίκο Καραολή, από την Πάφο για Λεμεσό. Τώρα, βέβαια, μετά από τα υπόλοιπα, δεν μπορείς να το θεωρήσεις μεγάλο. Έψαχνα κίνητρο για να προχωρήσω ακόμα περισσότερο. Όσο ήμουν προπονητής, κίνητρο ήταν οι στόχοι των αθλητών μου. Μετά άρχισα να προπονώ τον εαυτό μου.
Υπάρχουν άνθρωποι που κυνηγούν τα όνειρά τους. Μετά το ταξίδι από την Πάφο, δεν μπορούσα να φανταστώ ότι θα έκανα ταξίδι από το Καστελόριζο και μετά από την Κρήτη. Ήταν πρόταση της μητέρας μου, μόλις είχα ολοκληρώσει το ταξίδι από την Πάφο, να πάω στο Καστελόριζο μετά, το πρώτο ελληνικό νησί που βρίσκεις, φεύγοντας από την Κύπρο. Στη συνέχεια, αποφάσισα να διπλασιάσω την απόσταση και επέλεξα την Κρήτη.
Υπάρχουν τα ταλέντα, που αν δε δουλέψουν δε θα κάνουν τίποτα… υπάρχουν και εκείνοι που δεν έχουν ιδιαίτερο ταλέντο, αλλά με τη δουλειά θα ξεπεράσουν τους ταλαντούχους...
Ποιες δυσκολίες αντιμετώπισες;
Το πιο δύσκολο κομμάτι είναι η προετοιμασία. Βέβαια, αν και ήμουν αρκετά προετοιμασμένος για το ταξίδι από το Καστελόριζο, είχα αρκετά προβλήματα μετά, γιατί κάποια πράγματα δεν τα ήξερα, δεν τα πρόβλεψα. Τα πόδια μου είχαν πρηστεί από την ορθοστασία, δεν μπορούσα να περπατήσω. Έτσι, στο ταξίδι της Κρήτης φρόντισα να εξοπλιστώ με ειδικές κάλτσες για την κυκλοφορία του αίματος στα άκρα.
Στο ταξίδι από το Καστελόριζο έχασα σχεδόν 6 κιλά. Στο ταξίδι από την Κρήτη έχασα 7 κιλά και 2 νύχια. Το δεύτερο ταξίδι με επηρέασε πολύ και ψυχολογικά. Την έκτη και έβδομη ημέρα από την Κρήτη ένιωθα πως θα τρελαθώ. Πρώτη φορά έβλεπα το ρολόι μου τόσες φορές για να μετρήσω τα χιλιόμετρα. Και στις 2 διαδρομές, από τη δεύτερη μέρα έπαθε σοκ ο οργανισμός, έκανα συνέχεια εμετό και δεν μπορούσα να φάω. Όταν το σώμα σου είναι έτοιμο να εγκαταλείψει, σου μένει πάντα το μυαλό. Βοήθησε πολύ και η ομάδα των συνεργατών που με στήριξαν στο ταξίδι.
Γιατί δε σταμάτησες;
Δε σκέφτηκα ποτέ να εγκαταλείψω. Δεν άφησα επιλογή στον εαυτό μου. Αν αρχίσεις να σκέφτεσαι εναλλακτικές δε θα ολοκληρώσεις ποτέ το ταξίδι, το στόχο που έθεσες. Μόνο σε φορείο θα με έφερναν χωρίς να ολοκληρώσω το ταξίδι. Έκανα πολλή προετοιμασία, έβαλα ένα στόχο και έπρεπε να φτάσω μέχρι το τέλος. Ειδικά η προετοιμασία για την Κρήτη ήταν το πιο δύσκολο κομμάτι. Είχα 4 – 6 ώρες ποδήλατο το πρωί. Συνέχιζα στη δουλειά, έκανα 2 – 4 ώρες προπόνηση στο νερό και επαναλάμβανα την προπόνηση αυτή μέρα παρά μέρα για 9 μήνες. Δεν το μετανιώνω καθόλου.
Θέλεις και πιο μακριά τώρα, όμως.
Ναι, θέλω να προσπαθήσω ακόμα κάτι μεγαλύτερο. Κάνω κάποιες σκέψεις, γιατί τώρα νιώθω ακόμα ότι μπορώ.
Είσαι πολύ πειθαρχημένος. Δεν έχεις αδυναμίες, εκτροπές;
Η υγιεινή διατροφή και η άθληση είναι για μένα τρόπος ζωής. Ήταν πάντα. Αλλά, ναι, μπορεί μερικές φορές να παρεκτραπώ με τη σοκολάτα, να χάσω το όριο, γιατί μου αρέσει όντως πολύ. Βέβαια, θα τις κάψω μετά τις θερμίδες.
Δεν είσαι ο τυπικός Κύπριος, του φαγητού και της ξάπλας.
Νομίζω ότι αλλάζουν σιγά – σιγά οι Κύπριοι. Προσωπικά έχω στηρίξει πολύ κόσμο για να ξεκινήσει το ποδήλατο και γενικά την άθληση. Υπάρχουν αυτοί οι άνθρωποι που θέλουν κάποιον να τους στηρίξει, εκεί που μπορεί να κινδυνεύουν να τα παρατήσουν. Χαίρομαι να βλέπω αυτούς που επιμένουν. Ακόμα είναι περισσότεροι οι ξένοι που έχουν τακτικό ραντεβού με την άσκηση κάθε πρωί στην παραλία, αλλά σίγουρα και οι Κύπριοι είναι περισσότεροι από ό,τι ήταν παλιά.
Ποιοι σέβονται πιο πολύ την παραλία, οι Κύπριοι ή οι ξένοι;
Δεν είναι κανόνας σε σχέση με την καταγωγή, αλλά σε σχέση με την ανατροφή. Το λάθος ξεκινά από το σπίτι, από την οικογένεια. Είναι θέμα σεβασμού προς την πόλη και προς τους άλλους ανθρώπους, να φροντίζεις ένα μέρος. Εγώ εδώ νιώθω ότι είμαι σαν στο σπίτι μου. Αν κάποιος αφήσει εδώ σκουπίδια, δε σέβονται το σπίτι μου. Σε αυτή την περίπτωση, νιώθω ότι πρέπει να τα πετάξω εγώ.
Τι σε ενοχλεί στους ανθρώπους;
Με ενοχλεί η αχαριστία. Είναι ο λόγος για να διαγράψω κάποιον από τη ζωή μου. Δεν το δέχομαι, αφού σε έχω βοηθήσει, να μου γυρίζεις την πλάτη. Πολλές φορές βοήθησα ανθρώπους, επειδή εγώ ένιωθα ότι αυτό ήταν σωστό, αλλά τελικά δεν εκτιμήθηκε. Το ίδιο το κράτος, πρώτα απ’ όλους, δεν το εκτίμησε. Το κράτος θα έπρεπε να στηρίζει αθλητές που ξεχωρίζουν, αλλά δεν το κάνει.
Τι απολαμβάνεις στη Λεμεσό;
Το παραλιακό μέτωπο και ο περίπατος με το γιο μου. Παίρνω το long board, εκείνος το scouter, πάμε μέχρι το Παλιό Λιμάνι, τρώμε παγωτό και γυρίζουμε.
Αγαπώ τις βόλτες δίπλα στη θάλασσα, είτε πολύ νωρίς το πρωί, στις 5 – 6 π.μ., είτε αργά τη νύχτα, μετά τις 7:30 μ.μ. Είναι οι ώρες με την καλύτερη θάλασσα. Η αγαπημένη μου διαδρομή, όμως, είναι νύχτα με φεγγάρι. Απολαμβάνω μια βόλτα πάνω στη σανίδα, μέχρι τη Μαρίνα Λεμεσού και πίσω.
Κρατάω πολλά πράγματα μέσα μου, οπότε χρειάζομαι τις ώρες αυτές για να σκέφτομαι ήρεμα.
Επίσης, υπάρχει ένα σημείο, ένας βράχος στο βυθισμένο λιμάνι της αρχαίας Αμαθούντας, όπου συχνάζουν πολλές χελώνες. Είναι μοναδικό το θέαμα εκεί. Κάποιοι άλλοι έχουν δει ακόμα και δελφίνια.
Μου αρέσουν και οι μεγάλες βόλτες με mountain bike, επίσης. Μια διαδρομή που αγαπώ είναι βόρεια, προς την Παρεκκλησιά, στο παρατηρητήριο της Κυπαρισσιάς, από όπου βλέπεις το φράγμα Γερμασόγειας και όλη τη Λεμεσό. Είναι διαδρομές που, πέρα από την κούραση της προπόνησης, μου πρόσφεραν ευχαρίστηση.
Αγαπημένα μέρη στη Λεμεσό;
Μου αρέσει να συναντώ φίλους, μου αρέσει και το καλό φαγητό. Απολαμβάνω μια επίσκεψη στο Puesta Oyster, ας πούμε. Δεν είμαι party animal, όμως. Ποτέ δεν ήμουν. Δεν κυνηγάω τα events ή τις εξόδους του Σαββάτου. Δεν πίνω ιδιαίτερα, ούτε έχω καπνίσει ποτέ μου. Μεγαλύτερη σημασία έχει να πάω να βρω κάποιο φίλο. Σίγουρα παίζουν ρόλο οι ωραίες παρουσίες.
Ο Κώστας έμαθε να αγαπάει την πόλη μέσα από τη θάλασσά της. Έκανε τη θάλασσα τρόπο ζωής, γνώση, έρωτα, επάγγελμα. Στην παραλία κλείνει 12ωρα ή και παραπάνω μερικές φορές. «Νιώθω την κούραση, αλλά απολαμβάνω τη δουλειά μου», εξηγεί. Έτσι, όσο περισσότερο κόσμο έχει να προπονήσει, τόσο καλύτερα περνάει, κι ας αρχίζει στις 6 το πρωί, κι ας φεύγει αργά τη νύχτα.
Γι’ αυτό και σκοτεινιάζει, όταν βλέπει να ρυπαίνεται η θάλασσα. «Τα τελευταία 2 χρόνια δεν είναι το ίδιο καθαρή. Ο δυτικός αέρας συνήθως φέρνει ακαθαρσίες στην περιοχή», λέει ανήσυχος. Την πονάει τη θάλασσα και αυτή η σχέση του με το γαλάζιο της, σφραγίζει την ταυτότητά του ως Λεμεσιανός. Γιατί μόνο με το δικό της φως και χρώμα στο μυαλό, μπορείς να κάνεις όλο και μακρύτερα, όλο και δυσκολότερα ταξίδια…
Ο Κώστας Συμεωνίδης διδάσκει την τέχνη του SUP στην Ανατολική Λεμεσό, διευθύνοντας την Ακαδημία Windsurfers on Tour.
Τηλέφωνο επικοινωνίας: 99 436 343
