Ο Γιάννης είναι η απόδειξη ότι δε χρειάζεται να φας τη ζωή με το κουτάλι για να καταλάβεις που βαδίζεις. Στα 24 μόλις χρόνια του, αποτελεί τρανταχτή απόδειξη ότι η Λεμεσός είναι ένα μέρος, όπου οι νέοι έχουν την ευκαιρία να χαράξουν τη δική τους πορεία. Με σπουδές στη νομική, θα περίμενε κανείς ότι θα καταπιανόταν με ένα επάγγελμα το οποίο είναι, κατά γενική ομολογία, μια καλή επιλογή για να «φτιάξει τη ζωή του». Όμως, γυρίζοντας την πλάτη στη νομική, απέδειξε ότι για τον ίδιο, το κλειδί της επιτυχίας (και της ευτυχίας — γιατί φαίνεται ότι αυτά τα δύο, μόνο μαζί μπορούν να πηγαίνουν), υπήρχε εκεί που κανείς δε θα το περίμενε.
Στα 23 του είδε το πρώτο του βιβλίο να εκδίδεται, να γίνεται best seller και τα αποσπάσματά του να φιγουράρουν στις πιο μαζικές σελίδες των social media (με μια δόση υπερβολής, τον λες και Coelho της Λεμεσού). Ο ίδιος, όμως, το ξεκαθαρίζει: συγγραφέας δεν είναι! Ούτε έχει διαβάσει ποτέ του βιβλίο, όσες φορές κι αν το επιχείρησε. Άλλωστε, όπως παραδέχεται, για χρόνια ολόκληρα οι εκθέσεις που έγραφε στο σχολείο, ήταν προϊόν απομνημόνευσης έτοιμων κειμένων.
Το γράψιμο μπήκε στη ζωή του μαζί με τα social media, όταν ήταν ήδη φοιτητής στο Essex της Αγγλίας. Το βιβλίο του «Συλλέκτης στιγμών» άρχισε να γράφεται στο πληκτρολόγιο του κινητού τηλεφώνου και οι πρώτοι του αναγνώστες ήταν όσοι τον ακολουθούσαν σε Facebook και Instagram. Ο ίδιος ήταν φανατικός αναγνώστης επιγραμματικών κειμένων (των λεγόμενων Greek Quotes) και σιγά – σιγά άρχισε να αποτυπώνει και τις δικές του σκέψεις σε τέτοια κείμενα. «Οι σκέψεις μου αυτές μπήκαν σε βιβλίο, γιατί ουσιαστικά ο κόσμος το επιζητούσε», εξηγεί ο Γιάννης Πολίτης, που ποτέ (ούτε και σήμερα) δεν αξίωσε να πάρει τον τίτλο του συγγραφέα.
Πως ένιωσες όταν είδες την απήχηση που είχαν αυτές οι δημοσιεύσεις στα social media;
Είναι όμορφο να ξέρεις ότι υπάρχουν κάποιοι που μοιράζονται τις ίδιες σκέψεις με εσένα. Ένιωσα ότι δεν είμαι μόνος μου. Δεν είχα ποτέ την ανάγκη να νιώσω ότι είμαι αποδεκτός, αλλά είναι ωραίο να ξέρεις ότι είσαι και αποδεκτός. Αυτό με ενθάρρυνε να συνεχίσω να γράφω.
Δηλαδή, όλο το βιβλίο γράφτηκε σε δημοσιεύσεις στο Facebook;
Όχι. Κάποια στιγμή άρχισαν να ενοχλούνται ορισμένοι, οι οποίοι θεωρούσαν ότι έπρεπε να πληρώ συγκεκριμένα κριτήρια για να γράφω – υπάρχει το φαινόμενο αυτό και στην Κύπρο και στην Ελλάδα, να θέλουν κάποιοι να σου βάλουν ταμπέλα. Για να σταματήσω να ενοχλώ, λοιπόν, αποφάσισα να γράφω τα κείμενά μου στο δικό μου blog και να μην εμφανίζονται ολόκληρα στο Facebook, αλλά να μπαίνει κάποιος σε αυτό, όταν όντως θέλει να τα διαβάσει. Το πρώτο post που έκανα από το blog μου είχε 12.000 views, ενώ το προφίλ μου στο Facebook είχε μόνο 1.500 φίλους. Τότε κατάλαβα ότι, ακόμα κι αν κάποιος διαφωνεί με αυτά, τελικά διαβάζει όσα γράφω.
Το βιβλίο του Γιάννη αγαπήθηκε από χιλιάδες κόσμου, μεταξύ των οποίων και πολλοί άνθρωποι του θεάματος, γνωστές προσωπικότητες από την Ελλάδα και την Κύπρο.
Πιστεύεις ότι αυτό που γράφεις, θα μπορούσε να το γράψει οποιοσδήποτε;
Ναι, θεωρώ ότι οποιοσδήποτε μπορεί να γράψει. Βέβαια, δεν έχω καταλάβει ακόμα τι κάνω σωστά και το αγάπησε τόσο ο κόσμος. Ίσως να βοήθησε το γεγονός ότι όταν γράφω κάτι, γράφω όσο με παίρνει η πένα μου και μετά σταματώ. Διορθώνω μόνο τα ορθογραφικά και τους τόνους και τίποτα άλλο. Δεν είμαι από αυτούς που θα το ξαναδούν το κείμενο, για να αλλάξουν κάτι. Θεωρώ ότι πρέπει να βγει προς τα έξω αυτό που σκέφτηκες και έγραψες αυθόρμητα. Γράφω πολύ απλά, χωρίς πολλές λεπτομέρειες, χωρίς κόμματα, με πολλές τελείες. Ίσως όλα αυτά να κάνουν τον κόσμο να το νιώθει πιο δικό του το κείμενο. Άλλωστε, το μεγαλύτερο κείμενό μου είναι μόλις 2 σελίδες.
Όταν είδα ότι το blog δε βοηθάει τόσο στο να διαβάζεται εύκολα και άμεσα ένα κείμενο, άρχισα να γράφω στο Instagram. Ήταν καλοκαίρι και ένα γνωστό κανάλι στο Instagram – το Greek Quotes – πρόσθεσε στον «τοίχο» του 4 δικά μου κείμενα. Μόλις μου ήρθε ειδοποίηση ότι ανέβηκαν τα κείμενά μου, είδα ότι είχα ακόμα 1.000 νέους ακόλουθους στο λογαριασμό μου.
Νομίζω ότι δεν εκτιμούμε τον τόπο στον οποίο ζούμε, που είναι ένας μικρός παράδεισος. Νομίζω ότι μόνο αν εκτιμήσεις κάτι, μπορείς να το ζήσεις πραγματικά
Πως εντόπισε τα κείμενά σου το Greek Quotes;
Χρησιμοποιούσα τα σχετικά hashtags στις δημοσιεύσεις μου πάντα. Είχα κάποιες βασικές γνώσεις χρήσης του Instagram και τις αξιοποίησα.
Από πού προέρχονται οι ακόλουθοί σου;
Έχω ακόλουθους και από την Κύπρο και από την Ελλάδα, αλλά και από οπουδήποτε υπάρχει Ελληνισμός. Φυσικά, οι περισσότεροι είναι από τη Λεμεσό, αφού εδώ είναι η βάση μου, οι φίλοι μου και η οικογένειά μου. Σίγουρα με βοήθησε πολύ η Λεμεσός.
Ο Γιάννης μεγάλωσε στη Λεμεσό και, είτε το ήθελε, είτε όχι, η πόλη ήταν πάντα πηγή έμπνευσης για τον ίδιο. Βρέθηκε στο μεταίχμιο της έκρηξης του διαδικτύου, και έτσι πέρασε, μεν, τα παιδικά του χρόνια εξερευνώντας τις γειτονιές της πόλης στο ποδήλατο με τους φίλους του, αλλά ως έφηβος είχε την τύχη να εξοικειωθεί απόλυτα με τις δυνατότητες της ψηφιακής τεχνολογίας. Από τα μεγαλύτερα προνόμιά του, όμως, ο ίδιος θεωρεί την πόλη του, τη Λεμεσό.
Τι σε κάνει να δένεσαι τόσο με τη Λεμεσό;
Ζούμε σε ένα μικρό διαμαντάκι, που συνέχεια μεγαλώνει και εξελίσσεται. Αυτό το εκτιμούσα από πολύ μικρός, όταν ακόμα πήγαινα με τον πατέρα μου στο μόλο για βόλτα ή στον κήπο και στην παλιά πόλη. Αυτό μου έβγαζε μια χαρά πάντα και τις περίμενα αυτές τις στιγμές.
Σαν έφηβος τι θυμάσαι από την πόλη;
Όταν μεγαλώσαμε κάπως, τα στέκια μας ήταν τα café της Μακαρίου ή τα μαγαζιά στον Εναέριο ή τα clubs στον παραλιακό. Πολλά από αυτά δεν υπάρχουν σήμερα. Έχει αλλάξει η εικόνα της διασκέδασης προς το καλύτερο, θεωρώ. Οι χώροι που υπάρχουν σήμερα είναι αντίστοιχοι με εκείνους, αλλά αναβαθμισμένοι.
Σου λείπει κάτι από εκείνη τη φάση της Λεμεσού;
Ίσως το μόνο που μου λείπει κάπως είναι το γεγονός ότι οι χώροι τότε διακρίνονταν ανάλογα με την ηλικιακή ομάδα που τους προτιμούσε. Αυτό δεν υπάρχει πια: σε όλους σχεδόν τους χώρους θα βρεις άτομα όλων των ηλικιών. Δε θα έβρισκες παλιά στον ίδιο χώρο και 18άρηδες και 45άρηδες. Δε με ενοχλεί τόσο αυτό τώρα, αλλά θυμάμαι ότι τότε μου άρεσε που ήξερα ότι θα έβγαινα σε ένα οικείο περιβάλλον με συνομήλικούς μου.
Οι ξένοι εκτιμούν πολύ περισσότερο την παλιά πόλη. Είναι κάτι που δεν έχουν δει αλλού και οι ίδιοι δεν το έχουν στον τόπο τους.
Από μια ηλικία και μετά είχα αρχίσει να δουλεύω τα καλοκαίρια σε κάποια από τα μεγάλα clubs, όπως το Breeze και το Dolce, στις δημόσιες σχέσεις, επειδή είμαι αρκετά κοινωνικό άτομο. Έτσι, η νυχτερινή διασκέδαση ήταν μέρος της ζωής μου και παρακολουθούσα από κοντά το χώρο αυτό.
Υστερεί η Λεμεσός σε σχέση με την Αγία Νάπα, που έχει φήμη ως προορισμός διασκέδασης;
Δε θα το έλεγα. Ο κάθε τόπος έχει και ένα λόγο για να τον επιλέξεις. Η Λεμεσός έχει επιλογές διασκέδασης πιο προσεγμένες, η διασκέδαση είναι πιο σωστά δομημένη και είναι πιο πλούσια σε διαφορετικές επιλογές. Είναι πολύ διαφορετικό το κοινό της Αγίας Νάπας, που δεν το κρίνω, αλλά θεωρώ ότι απέχει από της Λεμεσού. Αν έπρεπε να κάνω μια σύγκριση, θα έλεγα ότι οι επιλογές διασκέδασης και το κοινό της Λεμεσού είναι πιο κοντά σε αυτό της Λευκωσίας, παρά της Αγίας Νάπας.
Είναι το φλερτ κομμάτι της διασκέδασης στη Λεμεσό;
Πάντα παίζει αυτό στη Λεμεσό. Νομίζω ότι το φλερτ πηγάζει από την πόλη, το έχουν στη φύση τους οι άνθρωποι που μεγαλώνουν στη Λεμεσό. Υπάρχει μια εξωστρέφεια, υπάρχει χιούμορ και φιλική διάθεση στον τρόπου που προσεγγίζουμε τους οι ανθρώπους οι Λεμεσιανοί.
Η αξιοποίηση του Παντοπωλείου, θα μπορούσε να ζωντανέψει ξανά την παλιά πόλη... Μια κυπριακή αγορά, σε σταθερή βάση, θα ήταν αφορμή και για ντόπιους και για ξένους να κατεβούν στο κέντρο, να κάνουν τα ψώνια τους και τις βόλτες τους.
Τι έχει αλλάξει τα τελευταία 10 χρόνια και σου αρέσει;
Έχουν αναπτυχθεί πολύ οι επιλογές που έχεις για να κάνεις πράγματα στη Λεμεσό. Η ανάπτυξη της Μαρίνας και του Παλιού Λιμανιού, όλα αυτά τα νέα κτίρια έχουν δώσει ζωή στον παραλιακό και στην παλιά πόλη. Αυτό με χαροποιεί, γιατί είχε αρχίσει να σβήνει εκείνη η περιοχή. Η παλιά Λεμεσός, με τα διατηρητέα, θεωρώ ότι πρέπει να παραμείνει έτσι και να αναδειχθεί.
Υπάρχει κάτι που δε σου αρέσει στις αλλαγές που γίνονται;
Νομίζω ότι θα πρέπει να υπάρξει ένας έλεγχος με τα νέα κτίρια που κατασκευάζονται, ώστε να αφορούν μια συγκεκριμένη περιοχή, αφήνοντας ανέπαφη την παλιά πόλη. Πρέπει να υπάρχει μια σωστή δομή, να κατηγοριοποιηθούν οι περιοχές. Θέλω όταν έρχεται κάποιος στη Λεμεσό να μπορώ να του δείξω και τη νέα εκδοχή της Λεμεσού, αλλά και τον ιστορικό πυρήνα της, την πιο γραφική, με τα στενάκια και τα παλιά σπίτια.
Έτυχε πρόσφατα να φιλοξενήσω επισκέπτες από την Αμερική και πρόσεξα ότι, τελικά, οι ξένοι εκτιμούν πολύ περισσότερο αυτήν την περιοχή. Είναι κάτι που δεν έχουν δει αλλού, οι ίδιοι δεν το έχουν στον τόπο τους και εντυπωσιάζονται με την εικόνα της παλιάς πόλης.
Τι θα ήθελες να αλλάξει στην πόλη;
Θεωρώ ότι η περιοχή από την Πλατεία Σαριπόλου μέχρι την οδό Ανεξαρτησίας δεν έχει τη ζωντάνια που θα της άξιζε. Είναι μια πολύ όμορφη περιοχή, που συνδέεται στενά με την παλιά πόλη, αλλά επειδή έχουν αναπτυχθεί άλλες περιοχές εμπορικά και τουριστικά, αυτή έχει μείνει λίγο πίσω. Νομίζω ότι με κάποιες κινήσεις, όπως την αξιοποίηση του Παντοπωλείου, θα μπορούσε να ζωντανέψει ξανά η περιοχή. Αν φέρναμε όλους αυτούς τους παραγωγούς παραδοσιακών προϊόντων θα φτιάχναμε μια κυπριακή αγορά, σε σταθερή βάση. Ακόμα κι αν δε γινόταν καθημερινά αυτή η αγορά, θα ήταν αφορμή και για ντόπιους και για ξένους να κατεβούν στο κέντρο, να κάνουν τα ψώνια τους και τις βόλτες τους μαζί. Θεωρώ ότι πρέπει να γίνει η κίνηση αυτή.
Τι σου αρέσει σε αυτή την περιοχή;
Η συγκεκριμένη περιοχή συνδυάζει και το παλιό και το νέο και τη θέα της θάλασσας. Αυτό με γεμίζει, ξέροντας ότι με μια επίσκεψη θα πάρω τη «δόση» που χρειάζομαι από τη Λεμεσό. Μου αρέσει να την περπατάω την περιοχή αυτή. Δε συμφωνώ με τη λογική ότι πρέπει κάποιος να σταματά με το αυτοκίνητο έξω ακριβώς από τον προορισμό του. Όταν ζήσεις έστω και λίγο στο εξωτερικό, συνηθίζεις αλλιώς. Έπιασα τον εαυτό μου πολλές φορές να προσπαθώ να παρκάρω όσο πιο κοντά γίνεται στον προορισμό μου, αλλά δε με πειράζει να παρκάρω πιο μακριά και να περπατήσω την παλιά πόλη.
Μαθαίνεις την ιστορία αυτού του χώρου που τόσο αγαπάς να εξερευνάς και να ζεις;
Δεν ξέρω τόσα πολλά για την ιστορία του. Περισσότερο εκτιμώ αυτό που συμβαίνει σήμερα.
Αν ήξερες, για παράδειγμα, ότι εκεί που συνηθίζεις να πίνεις τον καφέ σου υπήρχε παλιά ένα χάνι, όπου έμεναν οι πραματευτάδες που έρχονταν από μακριά, θα άλλαζε την εικόνα σου για την πόλη;
Από αυτή την άποψη, να ανατρέξεις δηλαδή σε προηγούμενες φάσεις ενός χώρου που υπάρχει και σήμερα, έχει ενδιαφέρον, ναι. Για την ακρίβεια, κάτι τέτοιο θα ενίσχυε γενικά το ενδιαφέρον μου για ένα μέρος. Βλέπω στο διαδίκτυο αρκετές φωτογραφίες μαυρόασπρες, από τον παραλιακό σε παλιότερες εποχές, και σκέφτομαι ότι και τότε ήταν ωραία. Δεν απαρνιέσαι το σήμερα, αλλά αρχίζεις να βλέπεις διαφορετικά την πόλη. Το σημαντικό είναι να με ενημερώσει κάποιος για όλα αυτά. Και μόνο που είναι για την πόλη μου και έχει ασπρόμαυρες φωτογραφίες από τα παλιά, σίγουρα θα μου κινήσει το ενδιαφέρον. Δε θα επεδίωκα, όμως, από μόνος μου να ψάξω την ιστορία αυτή και τις πηγές της.
Δεν είμαστε τόσο ανοιχτοί σε νέες απόψεις και νέα πράγματα. Αν υπάρχει εδραιωμένη μια άποψη, δεν είναι εύκολο να την αλλάξεις στο Λεμεσιανό.
Που θεωρείς ότι πρέπει να πάει κάποιος στη Λεμεσό σε μια επίσκεψή του (εκτός από την παλιά πόλη που ήδη ανέφερες);
Τα αρχαιολογικά μνημεία στο Κούριο και στην Αμαθούντα είναι σίγουρα κάτι που πρέπει να επισκεφθεί κάποιος. Προορισμός πρέπει να είναι και όλη η τουριστική περιοχή από τη Γερμασόγεια και προς ανατολικά, για να μπορέσει να δει κανείς και αυτή την πλευρά της πόλης και να νιώσει τον παλμό αυτό. Βέβαια, και τα χωριά της Λεμεσού είναι καλός προορισμός. Πρόσφατα είχαμε πάει στη Λόφου, όπου έχει αναλάβει τα ηνία και ένας νέος κοινοτάρχης. Βέβαια, είναι μεγάλο το στοίχημα, γιατί αν αστοχήσει σε κάτι, τότε γενικά χάνεται η εμπιστοσύνη σε νέους που θα διεκδικήσουν μια τέτοια θέση.
Θεωρείς ότι προβάλλεται όπως πρέπει η Λεμεσός;
Η Λεμεσός προβάλλεται αρκετά, αλλά νομίζω ότι αναδεικνύονται εικόνες από τα ίδια μέρη συνήθως. Υπάρχουν μικρά δρομάκια, με χαρακτηριστικά, παλιά σπίτια, που θα άξιζε επίσης να αναδειχθούν. Ακόμα κι ένα σπίτι που δεν είναι τόσο διατηρημένο, με τις γλάστρες του στο μπαλκόνι, μπορεί να είναι μια όμορφη εικόνα της πόλης, που δεν είναι ιδιαίτερα γνωστή. Τέτοιες εικόνες μου αρέσει να δείχνω στα δικά μου social media.
Επίσης, υπάρχουν πολύ όμορφα πάρκα σε διάφορες περιοχές, αλλά δεν είναι ιδιαίτερα γνωστά. Τέτοια βρήκα στον Άγιο Αθανάσιο, στον Ύψωνα, στα Πολεμίδια. Πολύ όμορφοι είναι και οι πεζόδρομοι που σε οδηγούν προς τη θάλασσα. Ίσως η τουριστική πλευρά της Λεμεσού να έχει να κάνει κυρίως με τη θάλασσα, αλλά ο ντόπιος θέλει να βλέπει και άλλα πράγματα, που μπορεί να μην τα γνωρίζει ή να μην τα εκτιμά.
Δεν εκτιμούμε αυτά που έχουμε, δηλαδή;
Νομίζω ότι δεν εκτιμούμε τον τόπο στον οποίο ζούμε, που είναι ένας μικρός παράδεισος. Νομίζω ότι μόνο αν εκτιμήσεις κάτι, μπορείς να το ζήσεις πραγματικά. Ομορφιές δεν έχει μόνο ο παραλιακός, αλλά και η υπόλοιπη Λεμεσός, όπως επίσης και τα χωριά που βρίσκονται είτε λίγο πιο έξω από τη Λεμεσό, είτε προς το Τρόοδος.
Ποια χωριά της Λεμεσού ξεχωρίζεις;
Προσωπικά έχω μια ιδιαίτερη αγάπη για τη Λόφου, αλλά μου αρέσουν επίσης η Άλασσα, η Κυπερούντα και το Όμοδος. Αγαπώ τα πλακόστρωτα δρομάκια τους και το πολύ πράσινο, το οποίο μας λείπει από την πόλη. Είναι λογικό να λείπει το πολύ πράσινο από την πόλη, βέβαια, αφού γίνονται άλλα έργα που βοηθούν στην ανάπτυξή της.
Θα ήθελες περισσότερο πράσινο στην πόλη;
Ναι, θα το ήθελα. Αφού υπάρχουν σημεία με πράσινο, όπως στο παραθαλάσσιο πάρκο, θεωρώ ότι τέτοιες πινελιές θα μπορούσα να υπάρχουν και σε άλλες περιοχές και ιδίως στις κύριες οδούς.
Η θάλασσα είναι το μεγαλύτερο πλεονέκτημα της πόλης;
Ναι, σίγουρα. Είναι εκεί που μπορείς να ηρεμήσεις, να σκεφτείς, να χαλαρώσεις με τον ήχο των κυμάτων. Ο μόλος και το Παλιό Λιμάνι είναι αγαπημένος προορισμός για το λόγο αυτό. Το απέραντο γαλάζιο σου δίνει μια αίσθηση ελευθερίας, μπορείς να σκεφτείς και να προβληματιστείς χωρίς περιορισμούς όταν την κοιτάζεις.
Υπάρχει κάποια περιοχή που θεωρείς ότι αδικείται σήμερα στη Λεμεσό;
Ναι, μια ξεχασμένη περιοχή που θα μπορούσε να αναπτυχθεί και να γίνει κάτι πολύ όμορφο, είναι το καρνάγιο της Λεμεσού. Είναι τόσο ξεχασμένη, ώστε μοιάζει να μην είναι Λεμεσός πια. Θα μπορούσε ίσως να γίνει εμπορικό κέντρο εκεί ή και να μετατραπεί σε επιχειρηματικό κέντρο, συγκεντρώνοντας τις εταιρείες που δρουν στη Λεμεσό.
Πιστεύω ότι είναι καλό για κάποιο διάστημα να αποκτά κανείς εμπειρίες στο εξωτερικό, αλλά πρέπει να επιστρέφει τελικά πίσω στη βάση του, στον τόπο του, για να μπορέσει να προσφέρει με όσα έχει μάθει και πετύχει.
Οι Λεμεσιανοί είμαστε ανοιχτοί σε καινούρια πράγματα;
Οι Λεμεσιανοί είμαστε πολύ παθιασμένοι γενικά με ό,τι κάνουμε και ό,τι πιστεύουμε. Όμως ταυτόχρονα δεν είμαστε τόσο ανοιχτοί σε νέες απόψεις και νέα πράγματα. Αν υπάρχει εδραιωμένη μια άποψη, δεν είναι εύκολο να την αλλάξεις στο Λεμεσιανό. Το βλέπω αρκετά αυτό σε όλες τις ηλικίες. Αυτό έρχεται λίγο ως αντίβαρο στο γεγονός ότι είμαστε πολύ κοινωνικοί και εξωστρεφείς. Θεωρώ ότι πρέπει να είμαστε πιο δεκτικοί γενικότερα, όμως. Θεωρώ ότι σε μια πόλη που αλλάζει τόσο γρήγορα, κάτι τέτοιο θα γίνει αναγκαστικά.
Τι σε ενοχλεί στους Λεμεσιανούς;
Με ενοχλεί το γεγονός ότι δεν ψάχνουν την ποικιλία και τις διαφορετικές επιλογές στην καθημερινότητά τους. Για παράδειγμα, υπάρχουν συγκεκριμένοι χώροι στους οποίους συχνάζει η πλειοψηφία, χωρίς να ψάχνει κανείς να δοκιμάσει κάτι διαφορετικό, ενώ η Λεμεσός προσφέρει τόσα πολλά. Πρέπει να δοκιμάσεις, ακόμα κι αν θα απορρίψεις κάτι τελικά.
Είναι αυτός ο λόγος που η πλειοψηφία δεν εξερευνά και την ύπαιθρο;
Ναι, σίγουρα. Ενώ αν κάποιος μπει σε αυτή τη διαδικασία θα βρει αμέσως πλεονεκτήματα. Πέρα από το γεγονός ότι φεύγεις από τις εικόνες της καθημερινότητάς σου, στην ύπαιθρο βρίσκεις και τον καθαρό αέρα, και την ομορφιά της φύσης, και την ηρεμία, αλλά και τους ανθρώπους με τη γνήσια κυπριακή φιλοξενία, που θα σε καλωσορίσουν με χαμόγελο. Άλλωστε, η ύπαιθρος απέχει 20 – 30 λεπτά από την πόλη της Λεμεσού.
Θεωρείς ότι τα All About Limassol μπορεί να βοηθήσει σε αυτό;
Θεωρώ ότι είναι ο πιο ενημερωμένος οδηγός για να ανακαλύψεις τη Λεμεσό. Θα ήθελα, μάλιστα, να δημιουργηθεί ένα All About για όλες τις πόλεις της Κύπρου. Καλύπτει όλα όσα πρέπει να ξέρει κάποιος για την πόλη, από τα νέα της μέχρι την ιστορία. Το γεγονός ότι καλύπτει όλους τους τομείς που αφορούν την πόλη, το κάνει πολύ ξεχωριστό και εύχομαι ότι θα μεγαλώσει ακόμα περισσότερο, αφού έχει δημιουργηθεί μια τόσο καλή βάση ήδη. Θεωρώ ότι το All About Limassol έπρεπε να υπήρχε από πολύ νωρίτερα και γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο ο ρόλος του εκτιμάται ιδιαίτερα αυτή τη στιγμή.
Δίνει ευκαιρίες στους νέους η Λεμεσός;
Γενικά, ναι, νομίζω ότι δίνει ευκαιρίες η Λεμεσός για να κάνει διάφορα πράγματα ένας νέος. Προσωπικά, μετά τις σπουδές στη νομική στην Αγγλία, επέλεξα να φύγω για Αμερική, όπου ασχολήθηκα με την παραγωγή εκδηλώσεων. Δεν είχε καμία σχέση με αυτό που είχα σπουδάσει, αλλά ήταν κάτι που μου άρεσε πολύ, ήμουν κοινωνικός και είχα εμπειρία από το χώρο αυτό. Επίσης, αν και ο ίδιος δεν είμαι ιδιαίτερα οργανωμένος, μου αρέσει να οργανώνω τις δουλειές και να τις προγραμματίζω σωστά. Έκανα την πρακτική μου εκεί για 6 μήνες, μετά από τα βιογραφικά που έστειλα. Σκεφτόμουν να μείνω και περισσότερο, αλλά δεν κατάφερα να βγάλω βίζα.
Θα ήθελες να ζήσεις στο εξωτερικό;
Πιστεύω ότι είναι καλό για κάποιο διάστημα να αποκτά κανείς εμπειρίες στο εξωτερικό, αλλά πρέπει να επιστρέφει τελικά πίσω στη βάση του, στον τόπο του, για να μπορέσει να προσφέρει με όσα έχει μάθει και πετύχει. Όλες αυτές οι εμπειρίες και οι γνώσεις που μεταφέρει ο καθένας μαζί του, μπορεί να βοηθήσουν στο να αναπτυχθεί ένας τομέας στον τόπο του.
Με τη νομική δεν ήθελες να ασχοληθείς;
Όχι, το ήξερα από πολύ νωρίς αυτό, έτσι δεν έδωσα καν τις εξετάσεις για την άδεια άσκησης επαγγέλματος. Όσο έκανα την πρακτική μου άσκηση είχα αρχίσει να συντονίζω μια ομάδα καρναβαλιστών με το δικό μας άρμα, το οποίο ήταν και ένα από τα μεγαλύτερα στο καρναβάλι του 2016. Μου άρεσε αυτή η διαδικασία και χάρηκα που συμβάλαμε στο να δημιουργηθεί κάτι εντυπωσιακό στη μεγαλύτερη διοργάνωση της Λεμεσού, χρησιμοποιώντας όσα είχα μάθει μέχρι τότε. Αργότερα συνεργάστηκα με το Heart Cyprus ως Marketing Manger και από τον περασμένο Απρίλιο διατηρώ το δικό μου Marketing Agency.
Αν έχεις αυτοπεποίθηση και είσαι κύριος στη συμπεριφορά σου προς τους άλλους, αν έχεις τη δική σου προσωπικότητα και ξέρεις ακριβώς που βρίσκεσαι και τι κάνεις, τότε δε θα σε υποτιμήσει κανείς.
Ο χώρος της διαφήμισης δεν σε απασχόλησε νωρίτερα;
Όχι, δεν το είχα σκεφτεί ποτέ. Στο δεύτερο ή τρίτο έτος των σπουδών μου άρχισα να σκέφτομαι τι θέλω να κάνω στη ζωή μου. Υπάρχει ένα κενό σε ό,τι αφορά τον επαγγελματικό προσανατολισμό στα σχολείο. Καταλήγουμε να επιλέγουμε ως μαθητές να σπουδάσουμε κάτι που δεν ξέρουμε τι ακριβώς είναι, με αποτέλεσμα να χάνουμε 2 – 3 χρόνια μέχρι να ανακαλύψουμε τι πραγματικά μας αρέσει.
Χρειάζονται περισσότερη βοήθεια οι νέοι άνθρωποι για να προσανατολιστούν;
Ναι, θα έπρεπε το σχολείο να εντάξει μαθήματα σε εβδομαδιαία βάση, έστω κι αν θα ήταν μια επιπλέον ώρα μετά το σχολείο, για να υπάρχει πιο ουσιαστική τριβή με το κάθε επάγγελμα, ώστε να μπορεί κάθε νέος να έχει πιο ολοκληρωμένη εικόνα για αυτό που επιλέγει.
Χωρίς κάποια αλλαγή στο εκπαιδευτικό σύστημα, δεν μπορεί να βοηθήσει κάποιος τον εαυτό του;
Ο καθένας μπορεί να κάνει διάφορα πράγματα πια. Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης είναι κομμάτι της καθημερινότητας όλων των νέων σήμερα και μπορούν μέσα από αυτά να κάνουν πολλά πράγματα μέσα από αυτά. Και πληροφορίες μπορούν να βρουν εκεί, αλλά και να προβάλλουν τη δουλειά τους, κάνοντας πράγματα που τους ευχαριστούν. Το πιο σημαντικό, όμως, είναι να τολμά κανείς να πάρει ρίσκα, να κάνει κάτι που τον ευχαριστεί, ακόμα κι αν δεν ήταν αυτό το αντικείμενο των σπουδών του, για παράδειγμα. Δε χρειάζεται να ακολουθούμε πάντα την πεπατημένη.
Το ρίσκο είναι κάτι που δεν το έχουμε στη νοοτροπία μας στην Κύπρο. Πρέπει και η οικογένεια να είναι πιο ανοιχτή στο να σε αφήσει να δοκιμάσεις πράγματα, μέχρι να αποφασίσεις. Οι γονείς μου, αν και ανησυχούσαν πάντα, μου έδωσαν το περιθώριο να δοκιμάσω πράγματα. Άλλωστε, από τη στιγμή που έχεις ένα πτυχίο, υπάρχει πάντα η ασφάλεια να επιστρέψεις σε αυτό. Αλλά υπάρχουν τόσα πράγματα εκεί έξω!
Τι θα συμβούλευες κάποιον που τελειώνει τώρα το σχολείο ή τις σπουδές του;
Θα έλεγα ότι πρέπει κάποιος να ψάχνεται συνέχεια και να δοκιμάζει πράγματα. Υπάρχουν πολλές ευκαιρίες για κάποιον που ψάχνεται. Μπορεί να μη βρει από την αρχή αυτό που θέλει, αλλά θα ξεκινήσει από κάπου, για να έχει ένα εισόδημα, να μη στηρίζεται από άλλους, και να μπορεί να προχωρήσει. Ειδικά φέτος, που η Λεμεσός ήταν σε μια έντονη τροχιά ανάπτυξης, βλέπω καθημερινά ότι άνοιξαν πολλές δουλειές.
Υπάρχουν εμπόδια για ένα νέο άνθρωπο που ξεκινά κάτι;
Σίγουρα δεν είναι ό,τι πιο εύκολο. Βέβαια, αν δυσκολευτείς ή ακόμα κι αποτύχεις κάτι μια φορά δε σημαίνει ότι πρέπει να τα παρατήσεις. Η ζωή δεν είναι στρωμένη με ροδοπέταλα.
Είναι εμπόδιο η ηλικία και το γεγονός ότι μπορεί κάποιος να μη σε πάρει στα σοβαρά;
Αν έχεις αυτοπεποίθηση και είσαι κύριος στη συμπεριφορά σου προς τους άλλους, αν έχεις τη δική σου προσωπικότητα και ξέρεις ακριβώς που βρίσκεσαι και τι κάνεις, τότε δε θα σε υποτιμήσει κανείς. Τον χαρακτηρισμό «αυτός είναι μικρός» τον καταργείς εσύ ο ίδιος με τη στάση σου και δε σε αντιμετωπίζουν έτσι.
Η Λεμεσός από μόνη της είναι ένα πλεονέκτημα. Μέσα από τις εικόνες της πόλης αναδεικνύεις που βρίσκεται μια επιχείρηση και αυτό είναι πολύ βοηθητικό.
Σε βοήθησε η Λεμεσός στην προσπάθειά σου αυτή;
Σαφώς με βοήθησε η Λεμεσός. Ίσως να ήταν λίγο καλύτερα αν ήμουν Λευκωσία, από την άποψη ότι εκεί βρίσκονται οι έδρες των περισσότερων εταιρειών. Όμως η Λεμεσός έχει ήδη αρχίσει να αναπτύσσεται και να γίνεται από μόνη της ένα εμπορικό και επιχειρηματικό κέντρο, υπάρχουν πολλές επιχειρήσεις που ανοίγουν πρώτα τα γραφεία τους εδώ. Γι’ αυτό ειδικά για τους νέους, αυτή η πόλη μπορεί να είναι ιδανικός τόπος και για εργασία, αλλά και για να ζήσουν. Η Λεμεσός μπορεί να δώσει το πράσινο φως σε κάποιο νέο για να χαράξει τη δική του πορεία.
Είχες στηρίγματα στο ξεκίνημά σου;
Συνήθως οι νέοι στην Κύπρο έχουν κάποια στήριξη από την οικογένεια, αλλά εγώ δεν είχα κάτι τέτοιο. Οικονομικά δε μπορούσε να με βοηθήσει η οικογένεια. Επομένως, ένιωθα κι εγώ ότι έπρεπε να αποδείξω στον εαυτό μου ότι μπορώ να τα καταφέρω. Αυτό ίσως να ήταν ένα κίνητρο για να χαράξω τη δική μου πορεία. Δεν υπήρχε εναλλακτική.
Σε εμπνέει η Λεμεσός;
Ναι, πολλές ιδέες προέρχονται από όσα ζω στη Λεμεσό. Εγώ θέλω να βλέπω πάντα τη θετική πλευρά της ζωής, αν και όλοι, βέβαια, περνάμε από διάφορα στάδια. Θεωρώ ότι από όλες τις φάσεις μας μαθαίνουμε κάτι. Για παράδειγμα, το γεγονός ότι οι γονείς μου χώρισαν όταν ήμουν πολύ μικρός, με ωρίμασε γρηγορότερα. Κατά τα άλλα, δεν αντιμετώπισα άλλα μεγάλα προβλήματα, πέρα από καθημερινές δυσκολίες. Δεν άφησα περιθώρια να μην μου κλείσουν πόρτες σε αυτά που επιχειρούσα.
Αν δε νιώσω έτοιμος, δε θα εκδώσω κάτι. Θα μπορούσε να πουλήσει έτσι κι αλλιώς, αλλά δεν το θεωρώ σωστό για μένα.
Το ΤΕΠΑΚ βοηθάει τη νεολαία της πόλης;
Σίγουρα! Ο ίδιος δε φοίτησα στο ΤΕΠΑΚ, αλλά φοίτησαν πολλοί φίλοι μου, ιδίως στα ξενοδοχειακά, και ξέρω ότι μόλις αποφοίτησαν βρήκαν όλοι τους δουλειά. Αυτό σημαίνει ότι η εκπαίδευση που τους παρέχουν είναι σε πολύ καλά επίπεδα για να μπορούν να μπουν στο χώρο της δουλειάς.
Ποιους στόχους έχεις βάλει για το μέλλον;
Θέλω να σταματήσω να φέρω την ταμπέλα του συγγραφέα δεν είμαι συγγραφέας. Ούτε είναι στόχος μου να δημιουργήσω ένα brand name γύρω από τον εαυτό μου. Στόχος μου είναι να γίνει brand name η εταιρεία μου, η Keyholders, που ξεκίνησε τον περασμένο Απρίλιο.
Δηλαδή δε θα υπάρξει άλλο βιβλίο;
Μπορεί να υπάρξει, μπορεί και όχι. Ότι γράφω ισχύει, δε θα σταματήσει ποτέ αυτό. Κάποια από αυτά δημοσιεύονται, αλλά τα καλύτερα τα κρατάω για μένα και για ένα βιβλίο, που κάποιοι θα θέλουν τόσο πολύ να το διαβάσουν, ώστε να το αγοράσουν κιόλας. Αλλά, αν δε νιώσω έτοιμος ψυχολογικά και ότι αυτό που έχω στα χέρια μου είναι καλύτερο από αυτό που έβγαλα την πρώτη φορά, τότε δε θα εκδώσω κάτι. Θα μπορούσε να πουλήσει έτσι κι αλλιώς, αλλά δεν το θεωρώ σωστό για μένα.
Η παλιά πόλη είναι αγαπημένος προορισμός για το νεαρό Γιάννη, ο οποίος βλέπει στα γραφικά στενά της κάτι που χρειάζεται να διαφυλάξουμε, παράλληλα με την ανάπτυξη και πρόοδο της Λεμεσού.
Τώρα, όμως, κάνεις και επίσημα τα πρώτα σου βήματα στο χώρο της διαφήμισης.
Ναι, στην ουσία η Keyholders είναι ένα διαφημιστικό γραφείο με ιδιαίτερη έμφαση στα social media, που είναι κάτι που γνωρίζω πολύ καλά. Αναλαμβάνουμε, δηλαδή, την προώθηση εταιρειών με διαχείριση των λογαριασμών τους στα social media, με καθημερινές δημοσιεύσεις με ελκυστικό περιεχόμενο και ενδιαφέροντα μηνύματα, επιλέγοντας τη σωστή φωτογραφία και τη σωστή ώρα δημοσίευσης, αλλά και το σωστό κοινό για πληρωμένη προώθηση. Δημιουργούμε εικόνες, μέσα από φωτογραφίες και βίντεο, που έχουν μια ιστορία να πουν, δεν είναι απλώς μια εικόνα που υπάρχει.
Η προώθηση μιας επιχείρησης συνδέεται και με την προώθηση της ίδιας της Λεμεσού;
Φυσικά! Άλλωστε μέσα στο πακέτο που προσφέρουμε σε εταιρείες είναι και η προώθηση μέσα σε μεγάλα κανάλια που διατηρώ στο Ιnstagram (όπως το Inner Cyprus), αλλά και κανάλια με τα οποία συνεργάζομαι (όπως το Visit Limassol, το Cyprus Tourism Official), τα οποία προωθούν γενικά εικόνες της Λεμεσού ή της Κύπρου. Έτσι, μια επιχείρηση συνδέεται με μια τοποθεσία, η οποία συνήθως είναι η Λεμεσός.
Πως μπορούν οι εικόνες από τη Λεμεσό να βοηθήσουν την προβολή μια επιχείρησης;
Η Λεμεσός από μόνη της είναι ένα πλεονέκτημα. Μέσα από τις εικόνες της πόλης αναδεικνύεις που βρίσκεται μια επιχείρηση και αυτό είναι πολύ βοηθητικό.
Θεωρώ ότι το All About Limassol είναι ο πιο ενημερωμένος οδηγός για να ανακαλύψεις τη Λεμεσό. Θα ήθελα, μάλιστα, να δημιουργηθεί ένα All About για όλες τις πόλεις της Κύπρου.
Είναι πλεονέκτημα για εσένα η προσωπική σου εμπειρία στα social media;
Ναι. Στην ουσία, για να μπορέσεις να δουλέψεις στο χώρο αυτό πρέπει να έχεις να δείξεις κάτι από τις δουλειές σου με διάφορες εταιρείες και, αν η δουλειά σου είναι καλή, τότε το όνομά σου συζητιέται. Πέρα από αυτό, όμως, το γεγονός ότι είμαι αναγνωρίσιμος χάριν στα social media αποτελεί ουσιαστικά την απόδειξη ότι μπορώ με αντίστοιχο τρόπο να διαχειριστώ και τους λογαριασμούς των επιχειρήσεων με τις οποίες συνεργάζομαι. Η δουλειά και το υλικό σου, τελικά, είναι αυτά που θα σε κρατήσουν στο προσκήνιο.
Στους προσωπικούς σου λογαριασμούς ανέφερες ότι λειτουργείς αρκετά αυθόρμητα. Το ίδιο κάνεις και για τους πελάτες σου;
Ναι, κατά κάποιο τρόπο. Όταν γράφω κάτι για κάποιο πελάτη, αυτό που σκέφτομαι μου προκαλεί ένα αυθόρμητο χαμόγελο. Πάντα ακολουθείς κάποιες γραμμές για κάθε πελάτη, αλλά τους πείθω συνήθως ότι πρέπει να βγάλουν μια πιο αυθόρμητη και φιλική εικόνα προς τα έξω, για να μπορούν να προσεγγίσουν τον απλό άνθρωπο.
Θεωρείς ότι είσαι διάσημος;
Όχι, δε θα το έλεγα. Έχει τύχει να με αναγνωρίσουν στο δρόμο, βέβαια, αλλά δεν είναι κάτι που συμβαίνει συχνά. Το βιβλίο το έχουν διαβάσει πολλοί και μάλιστα κάποιοι αρκετά γνωστοί, από το χώρο της τηλεόρασης και του θεάματος, στην Ελλάδα και στην Κύπρο, όπως η Μαρία Μπεκατώρου, η Τόνια Σωτηροπούλου, η Κατερίνα Καινούργιου, η Σόφη Πασχάλη, ο Νικόλας Ιωαννίδης, η Μαρία Κορτζιά κ.α. Όμως όταν είσαι προσγειωμένος και ξέρεις τι σου γίνεται, δεν αφήνεις να σε παρασύρει κάτι τέτοιο.
Η επιτυχία σου δε συνδέεται με την αναγνωρισιμότητά σου;
Ναι, συνδέεται, αλλά δε μετράω την επιτυχία με την αναγνωρισιμότητα. Μέσα από την αναγνωρισιμότητα απλώς καταλαβαίνω ότι έκανα κάτι που έχει απήχηση. Είναι κάτι που προκύπτει και από την παρουσία μου στα social media, όπου μπορεί να πει κάποιος ότι έχω την ιδιότητα του influencer.
Αν θέλεις να ρίξεις μια ματιά σε όσα ετοιμάζει ο Γιάννης, θα τον βρεις στο Facebook ως Yiannis Politis και στο Instagram στο @yiannispolitis.
Ο Γιάννης δε χάνει εύκολα το χαμόγελό του. Τα εμπόδια είναι όντως κομμάτι της περιπέτειας που λέγεται ζωή και ο ίδιος προτιμά να τα αντιμετωπίζει με αισιοδοξία. Άλλωστε, βλέπει παντού γύρω του ευκαιρίες για να μάθει, να αντλήσει πληροφορία, εμπειρία και έμπνευση. Αν συνεχίζει να γράφει, ενώ παράλληλα προσανατολίζεται σε άλλες επιχειρηματικές κινήσεις, είναι μάλλον ανάγκη δημιουργική, τρόπος και λόγος να βρίσκεται το μυαλό διαρκώς σε τροχιά.
Άλλωστε, σε μια πόλη στην όποια και ο ίδιος αναγνωρίζει τέτοια προοπτική ανάπτυξης και προόδου, όσοι μένουν σε κίνηση είναι αυτοί που θα την ακολουθήσουν και στην ανοδική της πορεία. Όσο για τον κίνδυνο «εκτροχιασμού», μοιάζει να είναι το μόνο πράγμα που δεν το απασχολεί, αφού τα πόδια συνεχίζουν να πατάνε γερά στη γη, με το μυαλό να καθαρίζει και να συνδέεται με την πραγματικότητα, κάθε φορά που το βλέμμα ξεκουράζεται στον γαλάζιο ορίζοντα της Λεμεσού.
