Ο Γιώργος Παπαδόπουλος είναι ένας από τους πιο δραστήριους αρχιτέκτονες της Λεμεσού, του οποίου τα έργα είναι κομμάτι της καθημερινότητας όσων ζουν και επισκέπτονται την πόλη. Βέβαια, τα έργα του δεν είναι — όπως θα περίμενε κανείς από ένα αρχιτέκτονα — κτίρια, αλλά κυρίως διακοσμητικές εγκαταστάσεις και διαφόρων ειδών σκηνικά, που συνδέονται περισσότερο με την πολιτιστική και καλλιτεχνική δραστηριότητα.
Η Σκηνοτεχνική, η εταιρεία του Γιώργου Παπαδόπουλου, αναλαμβάνει εδώ και δεκαετίες την επιμέλεια της διακόσμησης κεντρικών σημείων της πόλης, αλλά και τον σχεδιασμό σκηνικών για το θέατρο, για δημοφιλείς εκπομπές της κυπριακής και ελληνικής τηλεόρασης, αλλά και για εκθέσεις και μεγάλα εμπορικά καταστήματα στη Λεμεσό ή σε άλλες πόλεις της Κύπρου. Στο πορτφόλιο της εταιρείας συμπεριλαμβάνονται φυσικά και οι δημοφιλείς χριστουγεννιάτικες διακοσμήσεις στον κόμβο Αγίου Νικολάου, όπως επίσης και στην πλατεία Γρηγόρη Αυξεντίου, στην Επαρχιακή Διοίκηση, αλλά και κάποιες από τις διακοσμήσεις για το Καρναβάλι Λεμεσού (όπως το άρμα της Βασίλισσα του Καρναβαλιού).
Η ανανέωση της χριστουγεννιάτικης διακόσμησης στον κόμβο Αγίου Νικολάου, η οποία προκάλεσε και θετικά, αλλά και αρνητικά σχόλια, έγινε η αφορμή για να μιλήσει ο Γιώργος Παπαδόπουλος για τη δουλειά όλων αυτών των δεκαετιών στην πόλη του, παρουσιάζοντας τον τρόπο με τον οποίο εξελίχθηκε η εορταστική εικόνα της όλα αυτά τα χρόνια. Ο δημοφιλής, πελώριος Άη Βασίλης που κάηκε, η νέα διακοσμητική σύνθεση στον κόμβο, το δέντρο στην Ανεξαρτησίας και το νέο άρμα για το Καρναβάλι Λεμεσού 2018, έχουν όλα το δικό τους παρασκήνιο, το οποίο ανέπτυξε διεξοδικά ο δραστήριος αρχιτέκτονας.
…γιατί η σύγκριση θα τον αδικούσε. Εκείνος ο Άη Βασίλης ήταν μια πραγματικά μεγάλη κατασκευή και ο διάδοχός του θα έπρεπε να είναι υπερπαραγωγή, αλλιώς θα φαινόταν πολύ φτηνός. Όταν δημιουργείς κάτι εντυπωσιακό, συνηθίζεις τον κόσμο να περιμένει όλο και περισσότερα. Άλλωστε, όσο μεγαλώνει και ομορφαίνει και η πόλη, τόσο μεγαλώνουν και οι απαιτήσεις.
Εγκαταστάθηκε την πρώτη χρονιά το μισό και συμπληρώθηκε τη δεύτερη και ο κόσμος είδε το διάκοσμο να εξελίσσεται και να μεγαλώνει. Νομίζω ότι γι’ αυτό τον αγάπησε και τόσο πολύ και δέθηκε με την εικόνα αυτή. Μου έλεγαν κάποιοι γονείς ότι έπαιρναν τα παιδιά τους βόλτα με το αυτοκίνητο και έκαναν γύρω – γύρω τον κόμβο για να κοιμηθούν.
…αν και φέτος εμπλουτίστηκε σε σχέση με πέρσι. Αξιοποιήθηκαν κάποια παλιά κομμάτια που υπήρχαν στις αποθήκες του Δήμου, τα οποία ανακατασκευάστηκαν, ώστε να μπορούν να μπουν στο σκηνικό αυτό, με τα δώρα και τα παιχνίδια.
…μετά από λίγες μέρες, που ο κόσμος μπόρεσε να το παρατηρήσει καλύτερα. Είχε αρκετή λεπτομέρεια ο διάκοσμος στον κόμβο του Αγίου Νικολάου. Αυτές τις λεπτομέρειες, πρέπει να τις δεις προσεκτικά για να τις προσέξεις. Βέβαια, όταν δημιουργούμε μια τέτοια διακόσμηση, λαμβάνουμε υπόψη και την ταχύτητα με την οποία περνάει κανείς από εκείνο το σημείο, ώστε να μπορεί να συλλάβει το μάτι την εικόνα. Μια τέτοια διακόσμηση δε θα έμπαινε ποτέ, για παράδειγμα, σε έναν κόμβο στον αυτοκινητόδρομο.
…τότε αναδεικνύονται περισσότερο οι κατασκευές. Έτσι έγινε και με τον διάκοσμο αυτό, αφού σε πρώτο πλάνο μπήκαν τα λευκά στοιχεία, που δήλωναν το χιόνι και έδιναν φως, και στο κέντρο μπήκαν με πιο έντονα και σκούρα χρώματα οι λεπτομέρειες της διακόσμησης. Από τις μεγάλες επιφάνειες, το μάτι περνά σταδιακά στις μικρότερες λεπτομέρειες και ανακαλύπτει το σκηνικό σταδιακά. Έτσι δεν το βαριέται κιόλας.
Μπορεί ένα έντονο χρώμα σε μια μεγάλη επιφάνεια να είναι εντυπωσιακό, όμως αυτό που εμπλουτίζει τα συναισθήματα που δημιουργεί η θέα του είναι η ποικιλία και η εναλλαγή. Γι’ αυτό και στο διάκοσμο που δημιουργούσαμε υπήρχαν στοιχεία που περιστρέφονταν γύρω από άξονες, με αποτέλεσμα να είναι κάποιες φορές ορατά και κάποιες φορές να κρύβονται, δημιουργώντας από κάθε οπτική γωνία μια διαφορετική εικόνα.
…γιατί θα πρέπει να αρέσει στον κόσμο για να μείνει και ο πελάτης ικανοποιημένος. Μου αρέσει πολύ να κάνω μοντέρνα πράγματα, αλλά αυτό δεν είναι πάντα κάτι που αρέσει στον κόσμο. Επομένως, ήταν διπλή η χαρά όταν άρχισαν να έρχονται τα θετικά σχόλια για τη διακόσμηση στον κόμβο του Αγίου Νικολάου.
Είχαμε κατασκευάσει για πρώτη φορά ένα δέντρο τα Χριστούγεννα του 1995. Ήταν αρκετά παραδοσιακό, με κλαδιά που έμοιαζαν αληθινά και με στολισμό από γιρλάντες. Το δέντρο που υπάρχει σήμερα είναι σίγουρα πολύ πιο εντυπωσιακό. Μπορεί σε κάποιους να μην άρεσαν τα πολλά φώτα του, να το βρίσκουν πολύ μοντέρνο, αλλά αυτό που δεν ξέρουν είναι ότι η διακόσμηση είναι εμπνευσμένη από τις κεντημένες λεπτομέρειες στα γιλέκα της παραδοσιακής κυπριακής στολής των αντρών.
Το δέντρο θα αλλάξει κατά πάσα πιθανότητα, γιατί έχει φθαρεί ήδη αρκετά. Πέρα από αυτό, όμως, έχουμε σκεφτεί να δημιουργήσουμε και προθήκες – σαν βιτρίνες καταστημάτων – με σκηνές από το πώς γιορτάζονται τα Χριστούγεννα και η Πρωτοχρονιά στην Κύπρο παραδοσιακά. Επίσης, θέλουμε να δημιουργήσουμε μια κοιλότητα στη βάση του δέντρου, η οποία να αποτελεί και το σκηνικό για την εξέδρα στην οποία πραγματοποιούνται όλα αυτά τα χρόνια οι εκδηλώσεις των γιορτινών ημερών.
Η Σκηνοτεχνική θα επιμεληθεί το άρμα του βασιλικού ζεύγους του καρναβαλιού, το οποίο έχει έμπνευση από την τράπουλα. Θα δημιουργηθεί ένας μεγάλος τζόκερ με μηχανισμό για να κινείται. Η πρότασή μας για το στολισμό του κόμβου Αγίου Νικολάου – αν και δεν έχει επιβεβαιωθεί ακόμα ότι θα αναλάβουμε εμείς το έργο αυτό – ακολουθεί τις προδιαγραφές που τέθηκαν για μια σύνθεση με έντονα χρώματα. Έτσι έχουμε σχεδιάσει ένα σύμπλεγμα από τεράστιες σερπαντίνες σε πολλά και όμορφα χρώματα, πάνω σε μηχανισμό που θα τις περιστρέφει, ώστε να φαίνεται ότι πέφτουν προς τα κάτω.
Άγνωστος στους περισσότερους, ο Γιώργος Παπαδόπουλος «μιλάει» στους Λεμεσιανούς με τα έργα του.
Το λευκό σε αντίθεση με τα έντονα χρώματα.
Λεπτομέρειες από το στολισμό στον κόμβο Αγίου Νικολάου.
Λεπτομέρειες από το στολισμό στον κόμβο Αγίου Νικολάου.
Λεπτομέρειες από το στολισμό στον κόμβο Αγίου Νικολάου.
Λεπτομέρειες από το στολισμό στον κόμβο Αγίου Νικολάου.
Λεπτομέρειες από το στολισμό στον κόμβο Αγίου Νικολάου.
Στο εργαστήριο της Σκηνοτεχνικής.
Ο Γιώργος Παπαδόπουλος, είναι από τους Λεμεσιανούς με διεθνή καριέρα, έχοντας σχεδιάσει σκηνικά για εκπομπές της ελληνικής τηλεόρασης, όπως «Τροχός της τύχης», «Φώτης και Μαρία», «Ο πιο αδύναμος κρίκος», για τον διαγωνισμό «Junior Eurovision 2008», καθώς και σκηνικό ειδήσεων για τον διεθνή τηλεοπτικό σταθμό Al Jazeera, αλλά και την έκθεση «Εύοινος νήσος» στην Πάτρα για την Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης το 2004. Το σημαντικό, όμως, είναι ότι η Λεμεσός παραμένει η έδρα του, ο κύριος χώρος δράσης του και η κύρια έγνοια του, όπου δε σταματά να παράγει νέες ιδέες και να οραματίζεται την εικόνα της πόλης. Έτσι, αν και πάντα θα υπάρχουν εκείνοι που θα συμφωνούν και εκείνοι που θα διαφωνούν με το αποτέλεσμα, το μόνο σίγουρο είναι ότι έχουμε ακόμα πολλά και όμορφα να δούμε από τον αρχιτέκτονα αυτό.
