Μπορεί οι περισσότεροι να συνδέουν τον πρωταθλητισμό με το χρήμα ή να τον θεωρούν εχθρό της υγιούς άμιλλας και του αθλητικού ήθους. Μπορεί να είναι ακόμα περισσότεροι, όσοι συνδέουν την πυγμαχία με το νταϊλίκι και τη βία. Όταν, όμως, βλέπεις αθλητές να πρεσβεύουν αξίες, όπως η ταπεινότητα, η αφοσίωση και η σκληρή δουλειά και να τις μεταδίδουν στη νέα γενιά της Λεμεσού, ξέρεις ότι το αύριο μπορεί να ανατείλει λίγο καλύτερο.
Η Champ Boxing Academy είναι πυγμαχικός σύλλογος, που ιδρύθηκε στη Λινόπετρα της Λεμεσού το 2006. Το 2011 ο πυγμαχικός σύλλογος, που είχε ονομαστεί αρχικά «Πρωταθλητής», μετονομάστηκε σε MetaQuotes Champ Boxing Academy, μετά από μια καθοριστική συνεργασία με τον παγκοσμίου φήμης κολοσσό, MetaQuotes Software Corporation, που είναι πλέον επίσημος χορηγός της Ακαδημίας. Μακριά από κάθε τυπική χορηγία, τους 2 συνεργάτες ενώνει μια κοινή, βαθύτερη φιλοσοφία για τη ζωή και για το πως ο καθένας από εμάς καταφέρνει να επιστρατεύει δυνάμεις, να ξεχωρίζει και να διακρίνεται μέσα από τις δυσκολίες.
«Είναι για πολύ λίγους. Αν μιλάμε για μια καριέρα στα διεθνή στρώματα, μιλάμε πάντα για ψηλούς στόχους. Θέλει αφοσίωση και απομόνωση, μια διαφορετική ζωή από τους υπόλοιπους φίλους σου ή άτομα της ηλικίας σου», επισημαίνει ο ιδρυτής και προπονητής τηςAκαδημίας, Σάββας Κόκκινος.
Και εδώ, τελικά, συναντιούνται οι πορείες της Ακαδημίας και της MetaQuotes. Η εταιρεία με έδρα τη Λεμεσό, που κατάφερε να ανοίξει τα φτερά της σε όλο τον κόσμο, είναι από τις εταιρείες που ξέρουν να επενδύουν στις προσωπικές δυνάμεις και δυνατότητες των ανθρώπων. «Πιστεύουμε στην προσπάθεια, την επιμονή, τη σκληρή δουλειά, τη συγκέντρωση, την αφοσίωση σε 1 στόχο: τη διαρκή πρόοδο», τονίζει ο Φοίβος Γεωργιάδης εκ μέρους της MetaQuotes. Όλες αυτές οι αξίες καταφέρνουν να μετουσιώνονται σε πράξη και να γίνονται ένα σπουδαίο σχολείο για μικρούς και μεγάλους, ένα σχολείο αλλιώτικο από τα άλλα.
Μέσα σε λίγο καιρό, βλέπεις ένα διαφορετικό χαρακτήρα, άλλη συμπεριφορά, ταπεινότητα, σωστή αντιμετώπιση προς το συναθλητή. (Σάββας Κόκκινος, προπονητής)
Ποιοι μπορούν να μάθουν box;
Η πυγμαχία απευθύνεται σε παιδιά, άντρες και γυναίκες όλων των ηλικιών και μπορούν να ασχοληθούν με αυτή αθλητές με σκοπό τoν πρωταθλητισμό, λόγω του ότι είναι και Ολυμπιακό Άθλημα, ή για σκοπούς ψυχαγωγίας και άσκησης.
Σε ποια ηλικία μπορεί κανείς να ξεκινήσει box;
Δεν υπάρχει κανένας περιορισμός στην ηλικία για να ασχοληθεί κάποιος με την πυγμαχία. Για το αγωνιστικό κομμάτι όμως, η ιδανικότερη ηλικία είναι 10 – 40 χρονών.
Η πυγμαχία είναι επικίνδυνο άθλημα;
Ένας τυπικός τραυματισμός στο άθλημα της πυγμαχίας είναι πάντοτε πιθανός, όπως είναι κοινός και σε όλα ανεξαιρέτως τα αθλήματα. Για τα παιδικά τμήματα ο κίνδυνος είναι σχεδόν ανύπαρκτος, λόγω του ότι όλα τα παιδιά, κατά τη διάρκεια του αγώνα, φοράνε πλήρη προστατευτικό εξοπλισμό (sparing) και βρίσκονται κάτω από συνεχή επίβλεψη και καθοδήγηση από εξειδικευμένο προπονητή. Μάλιστα, σε συγκεκριμένες παιδικές ηλικίες, δεν υπάρχει καθόλου επαφή μεταξύ αθλητών, κάτι που εξαλείφει εντελώς τους κινδύνους τραυματισμού.
Πιστεύουμε στην προσπάθεια, την επιμονή, τη σκληρή δουλειά, τη συγκέντρωση, την αφοσίωση σε 1 στόχο: τη διαρκή πρόοδο. (Φοίβος Γεωργιάδης, Διευθυντής MetaQuotes)
Τι αποκομίζει κανείς από αυτό το άθλημα;
Αναμφίβολα αποκομίζει κανείς πάρα πολλά οφέλη για το χαρακτήρα του από την πυγμαχία. Η συνεχής επαφή με το άθλημα της πυγμαχίας βοηθά τον αθλητή να κρατιέται σε φόρμα, αυξάνοντας την αντοχή και την ανθεκτικότητά του. Όμως, υπάρχει μεγάλο όφελος και σε επίπεδο ψυχολογίας, αφού σε φέρνει αντιμέτωπο με τους φόβους σου. Το να ρίχνεις γροθιές σε έναν σάκο ή στα pads σε βοηθά να εκτονώνεις το θυμό, το άγχος και την επιθετικότητα σου. Στο τεχνικό κομμάτι της προπόνησης, με speedbag ή σχοινάκι, μπορείς να αναπτύξεις πειθαρχία και αυτοσυγκέντρωση και ταυτόχρονα απαλλάσσεις το μυαλό σου από το άγχος.
Ποιες διακρίσεις είχατε;
Προσωπικά σαν αθλητής αγωνίστηκα σε εθνικό επίπεδο, σε διεθνείς συναντήσεις στο εξωτερικό, σε 3 Πανευρωπαϊκά πρωταθλήματα, σε Μεσογειακούς αγώνες, σε Kοινοπολιτειακούς Aγώνες, σε Προολυμπιακά τουρνουά, όπου δυστυχώς δεν τα καταφέραμε να κερδίσουμε μια θέση στην Ολυμπιάδα του Sidney το 2000, και μετά στης Αθήνας το 2004.
Ως προπονητής είχα την ευκαιρία να συμμετέχω σε Κοινοπολιτειακούς Αγώνες αντρών το 2010 στην Ινδία, με αθλητή του σωματείου μας. Το 2014 είχαμε κατακτήσει 2 χάλκινα μετάλλια σε διεθνείς αγώνες νέων στο εξωτερικό: 1 με τον Μιχάλη Ιωάννου στο διεθνές τουρνουά της Σερβίας και 1 με τον Αντρέα Κόκκινο στο διεθνές τουρνουά της Λιθουανίας.
Σε βοηθά να εκτονώνεις το θυμό, το άγχος και την επιθετικότητα σου... μπορείς να αναπτύξεις πειθαρχία και αυτοσυγκέντρωση. (Σάββας Κόκκινος, προπονητής)
Τι κρατάς από όλα αυτά τα χρόνια της ενασχόλησής σου με το άθλημα;
Είναι πολύ δύσκολος ο δρόμος του πρωταθλητισμού, ιδίως στην Κύπρο. Όμως, βλέπω μια πολύ καλή αλλαγή με το που μπαίνουν στην Ακαδημία οι αθλητές. Μέσα σε λίγο καιρό από τη στιγμή που αρχίζουν να αθλούνται, βλέπεις ένα διαφορετικό χαρακτήρα, άλλη συμπεριφορά, ταπεινότητα, σωστή αντιμετώπιση προς το συναθλητή. Πολλές φορές, κάποιοι πρωτάρηδες είναι λίγο παράξενοι προς τους άλλους, άλλα με τον καιρό αλλάζουν, γίνονται κομμάτι μιας οικογένειας. Αν δε γίνουν, θα φύγουν. Αν μείνουν, θα φτιάξουν χαρακτήρα και αυτό με ικανοποιεί ιδιαίτερα και μου δίνει δύναμη να συνεχίσω το δύσκολο, άλλα πολύ όμορφο έργο μας.
Κάποιοι θα συνεχίσουν να πιστεύουν ότι το box είναι βίαιο και επιθετικό, ότι είναι μια επικίνδυνη ασχολία και δεν υπάρχει λόγος να καταπιάνεται κάποιος με αυτό το άθλημα, ακόμα κι αν έχει τις ρίζες του στην αρχαιότητα. Ευτυχώς, όμως, αυτοί που ασχολούνται με το box στη Λεμεσό θα συνεχίσουν να αγωνίζονται για να καταρρίψουν τους μύθους και τα στερεότυπα, πρεσβεύοντας, μέσα από το έργο τους, αξίες και διδάγματα που μπορεί να σώσουν την ψυχή και το σώμα μας.
