Πυρ, γυνή και θάλασσα, λένε, είναι οι 3 μεγαλύτερες συμφορές που μπορεί να τύχουν σε άνθρωπο. Είναι τέτοια η έλξη, η ομορφιά και η μεγαλοπρέπεια που αποπνέουν, ώστε είναι σχεδόν αδύνατο να αντισταθεί κανείς. Το δυστύχημα είναι ότι αν κάποιος παρασυρθεί και ξεπεράσει τις αποστάσεις ασφαλείας που οφείλει να τηρεί απέναντί τους, τότε έχει προσυπογράψει την καταστροφική τους δύναμη.

Η φουρτουνιασμένη θάλασσα είναι το ίδιο υπέροχη, εντυπωσιακή και ακαταμάχητη, όσο και η απαστράπτουσα θάλασσα του καλοκαιριού. Η φουσκωμένη από το κύμα επιφάνειά της, τα σημάδια του λευκού αφρού, το βουητό της την ώρα που βρυχάται το κύμα μέσα της, η μανία με την οποία χτυπάει τα βράχια και τα πλοία για να δείξει τη δύναμή της, δημιουργούν ένα θέαμα που σε γεμίζει δέος και σε υπνωτίζει μαζί.

Έτσι, οι βόλτες στην παραλία είναι εξίσου συναρπαστικές το χειμώνα και το καλοκαίρι. Ο ήλιος, άλλωστε, δε λείπει ούτε από τις χειμωνιάτικες μέρες, ζεσταίνοντάς σε και προσκαλώντας σε να μείνεις ώρες να χαζεύεις το θαλασσινό μεγαλείο. Οι φωτογράφοι της Λεμεσού, άνδρες γαρ, θα ήταν αφύσικο να λείπουν από τέτοιες βόλτες. Ευτυχώς για όλους μας, το αποτέλεσμα αυτής της μαγικής έλξης που τους ασκεί η θάλασσα της πόλης, το απολαμβάνουμε εξίσου με αυτούς.

Φωτογραφίες: Ρώμος Κοτσώνης και Ανδρέας Χριστοφόρου