Συνήθως το περνάμε βιαστικά, χωρίς να προσέξουμε ότι διασχίζουμε το πλάτος ενός ποταμιού που περνά μέσα από την καρδιά της πόλης. Όμως το ποτάμι αυτό ήταν κάποτε και ορατό και επικίνδυνο για τους κατοίκους της Λεμεσού, αφού είχε πλημμυρίσει αρκετές φορές πριν την κατασκευή της γέφυρας στα τέλη του 19ου αιώνα.

Το νερό, που άρχισε να κυλά μπόλικο και πάλι στο κατέβασμα του ποταμού κάτω από  το γεφύρι «4 φανάρια», μας θύμισε τον καίριο ρόλο που είχε η κατασκευή του από τους Άγγλους, όταν μόλις είχαν φτάσει στο νησί. Γύρω στα 1896-1898 περίπου το σιδερένιο υλικό της παραγγέλθηκε κατευθείαν από την Αγγλία και στήθηκε πάνω σε 2 ισχυρά πέδιλα στην κοίτη του ποταμού, κατασκευασμένα από κυπριακές πέτρες, με 3 επίσης πέτρινους τοίχους με καμάρες, ύψους περίπου 4,5 μέτρων, που χρησίμευσαν ως υποστυλώματα της γέφυρας.

Για περισσότερα από 100 χρόνια η κατασκευή αυτή στέκεται αναλλοίωτη, ενώ χιλιάδες αυτοκίνητα περνάνε καθημερινά πάνω από τη γέφυρα. Το ρέμα παραμένει στεγνό το μεγαλύτερο διάστημα, καθώς η ξηρασία έχει αλλάξει δραματικά τις συνθήκες στο νησί. Οι αλλεπάλληλες και δυνατές βροχές που απολαμβάνουμε τελευταία, όμως, αποδεικνύουν και πάλι τη σκοπιμότητα του γεφυριού, καθώς μεγάλος όγκος νερού κυλάει σήμερα από κάτω.